________________
શ કા
જયારે ફેબ્રધરભાઈઓ રાજભવનમાંથી પોતાની બહેનનો સર્વનાશ કરીને બહાર નીકળ્યા, ત્યારે જેકબને તો પોતાની કામગીરીથી સંપૂર્ણ સંતોષ થયો, પણ તેના ભાઈઓ જુદો જ રાગ આલાપવા લાગ્યા.
“માઈકેલે આપણી વાત પૂરેપૂરી માની લીધી હોય એમ લાગ્યું નહિ.” થર્સ્ટન ગણગણ્યો.
અરે, મેં એને પેલે કાગળ આપ્યો, ત્યારે એનું મોં કેવું થયું હતું તે નહોતું જોયું?” જેકબે સામે વાંધો ઉઠાવ્યો.
“પણ પેલી એને સમજાવી દેશે કે, એક કાગળ તેણે લખ્યો જ નથી, એટલે પછી બધું પતી જશે!” થર્સ્ટને દલીલ કરી.
પણ હવે તો એ કાગળ પણ આપણી પાસે નથી રહ્યો; અને આપણા હાથમાં અત્યાર સુધીમાં શું આવ્યું?” સ્ટીને બળાપો કર્યો.
અરે એ કાગળ આપવા બદલ આપણો સામાન્ય આભારેય પેલાએ ક્યાં માન્યો? – મોટો દલ્લો આપવાની વાત તો પછી !” રૉસ ઘૂરક્યો.
“હું તો હંમેશ એમ જ કહેતો આવ્યો છે. આપણા પાંત્રીસ પાંત્રીસ પાઉડ તો દરિયામાં જ ગયા એમ જાણી રાખો.” એશરે સમારોપ કર્યો.
જેકબ તુચ્છકારભર્યું હસીને બોલ્યો, “જુઓ, તમને એમ લાગતું હોય કે મારી યોજનામાંથી કશું નીપજ્યું નહિ કે નીપજવાનું નથી,
૨૪૪
