________________
૨૮
બાબા મુક્તાનંદ પરમહંસ
66
સુપાત્ર શિષ્ય થવાનું શીખ્યો નથી તે કદી સાચો ગુરુ બની શકતો નથી. બાબા તેનું દૃષ્ટાંત આપે છે. ભગવાન નિત્યાનંદે એક વખત એમને કહ્યું, આ કેરી તું ખાતો નહીં.'' બાબાએ તે કેરી તો નહીં જ ખાધી, ઉપરાંત બાર વરસ બાદ ભગવાન નિત્યાંનકે સ્વયં એમને કેરી ખાવા આપી તે પર્યંત બાબાએ કદી કેરી ખાધી નહીં. ગુરુના આદેશનું અક્ષરશઃ પાલન કરવા અંગેનું આ દષ્ટાંત છે.
આમ ગુરુ અને શિષ્ય બંને બાહ્ય દષ્ટિએ ભિન્ન લાગતા, પરંતુ ઘણી વખત નાજુક બાબતોમાં તેમનાં વાણી અને વર્તન એક જ હોય એવો અનુભવ થતો. ઘણી વખત તેઓ બંને એક જ વિષય પર એક જ જાતની વાતચીત કરતા જણાતા. એક જ જાતના ઉપદેશ આપતા જણાતા. તેઓ બંને વચ્ચે એક અદ્ભુત સમજ હતી અને એક અદશ્ય બંધન હતું. તેઓ બંને પોતપોતાની રીતે ગણેશપુરીમાં એકસાથે એક ભવ્ય દૈવી મિશનની પ્રાપ્તિ માટે કામ કરતા. કેટલાંક વરસો પછી લોકો એમને 'બડે બાબા' અને ‘છોટે બાબા'ના નામે ઓળખતા થયા. બાબાની દૈવી પ્રાપ્તિ, અખૂટ શક્તિ, ઊંડું જ્ઞાન અને મનુષ્યસ્વભાવની પરખને કારણે ભગવાન નિત્યાનંદનો સંદેશ આધુનિક વિશ્વમાં પ્રસરાવવા માટે તેઓ એક સંપૂર્ણ શિષ્ય હતા.
નિત્યાનંદ બાબાએ લોકોને દર્શન આપવાનું ધીમે ધીમે ઓછું કર્યું. કલાકોની પ્રતીક્ષા પછી ભગવાનનાં દર્શન ન થઈ શકવાથી નિરાશ થયેલા ભક્તો બાબા પાસે આવતા. બાબા પોતાના સુંદર શબ્દોમાં ભગવાન નિત્યાનંદનો સંદેશો આપી ભક્તોને પ્રસન્ન
કરતા.
