________________
અશો જરથુષ્ટ્ર પારસીઓ સ્ત્રી કે પુરુષ, મોટા કે નાના જ્યારે પવિત્ર અગ્નિમંદિરમાં જાય છે ત્યારે પોતાની સાથે સુખડ(ચંદન)નો એક ટુકડો લઈ જાય છે. ત્યાંના ફરજ પરના ધર્મગુરુ તે પારસી વતી, તે સુખડ પેલા પવિત્ર અગ્નિને અર્પણ કરે છે. બદલામાં તે ધર્મગુરુ પેલા પારસીને તે અગ્નિની રાખ-ભસ્મ એક વાસણમાં ધરે છે, જેમાંથી એક નાની ચપટી લઈ તેનું કપાળે તિલક કરવાનું હોય છે. આમ આ રાખ કપાળે લગાડવાના કેટલાક ભાવાર્થ છે. જેમ કે :
૧. આ રાખ દરેક પારસી મોટા-નાના, ગરીબ-તવંગર, સ્ત્રી કે પુરુષ દરેકને એક જ પાત્રમાંથી એક જ જાતની રાખ કપાળે લગાડવાની હોય છે. આમ સરખાપણા–Equality નો સિદ્ધાંત જળવાય છે. આ સરખાપણાનો સિદ્ધાંત પારસીઓના પોશાક-uniform-સદરો અને મસ્તીમાં પણ જોવામાં આવે છે. દરેક પારસી સ્ત્રી કે પુરુષ, મોટા કે નાના દરેકને માટે એક જ રંગ(સફેદ)નો અને એક જ જાત (સુતરાઉ)નો સદરો ફરજિયાત ધારણ કરવાનો હોય છે. બીજું કોઈ પણ જાતનું રેશમી વગેરે કપડું કે સફેદ સિવાય બીજો કોઈ પણ રંગ ન ચાલે. દરેકને માટે એકસરખું, એક જ જાતનું ધારણ કરવાનું. કસ્તી જે દરેક પારસીએ કમર પર ધારણ કરવાની હોય છે તે પણ દરેકને માટે એકસરખી-ઘેટાના ઊનની બનાવેલી હોય છે. એક જરથોસ્તી પારસી બાળક-છોકરો કે છોકરી જે નવજોતની ક્રિયામાંથી ફરજિયાત પસાર થાય છે તે દરેકને આ સદરો અને કસ્તી ફરજિયાત ધારણ કરવાનાં છે. આમાં પણ સરખાપણાનો સિદ્ધાંત જળવાયો છે.
એક પારસી જરથોસ્તી જ્યારે અવસાન પામે ત્યારે તેની લાશને દોખા જેવી ઉપરથી ખુલ્લી જગ્યામાં રાખવામાં આવે
