________________
પયગંબર જરથુષ્ટ્ર છે જ્યાં ગીધ પક્ષીઓ તે લાશનું ભક્ષણ કરે છે. આ દખ્યામાં
જ્યાં તવંગર પારસી શેઠિયાની લાશ મુકાઈ હોય તેનો ભક્ષ થયા બાદ તે જ જગ્યાએ તે શેઠિયાના પારસી નોકરની લાશ મુકાય છે. આમ આમાં પણ સરખાપણાનો સિદ્ધાંત જળવાય છે.
પારસીઓમાં જે “ગાહબ્બર'(feast during seasonal changes)ની પ્રથા છે તે વરસના છ ‘ગાહબ્બાર'ના પ્રસંગો દરમિયાન દરેક પારસી ગરીબ કે તવંગર એક જગ્યાએ એકઠા થાય છે. ત્યાં જશન (યજ્ઞ) જેવી પવિત્ર ક્રિયા થયા બાદ બધા એકત્ર થઈ એક જગ્યાએ પંગતમાં જાજમ પર બેસી રાંધેલો ખોરાક ખાય છે. આ ખોરાક રાંધવા માટે દરેક ગરીબ તેમ જ તવંગરે યથાશક્તિ ચીજવસ્તુઓનો ફાળો આપવાનો હોય છે. કોઈ તરકારી લાવે, કોઈ અનાજ કે મસાલા કે ઘી-તેલ કે લાકડાં લાવે. આમ એકત્ર થયેલી વસ્તુ રાંધવામાં આવે ને તે રાંધેલો ખોરાક દરેક જણ એ પંગતે ખાય. એ પંગતમાં ગરીબ-તવંગર પાસે બેસીને જમે. એ પંગતની વચમાં દેશનો રાજા- શહેનશાહ પણ બેસીને તે જ ખોરાક જમે. આમ ગરીબ-તવંગરના ભેદ ભુલાતા જઈને એકસરખાપણાની ભાવના ફેલાય. સમાજવાદ-socialism-નો આજે લગભગ દરેક સ્થળે પ્રચાર થાય છે પણ ઉપર લખ્યા મુજબનો સમાજવાદ પયગંબર જરથુષ્ટ્ર લોકોને આજથી હજારો વરસ પૂર્વે શીખવ્યો હતો.
૨. કપાળ પર રાખ લગાડવાની બીજી મતલબ એ છે કે, ““જેમ પેલો સુખડનો ટુકડો બળી જઈને થોડો વખત પ્રકાશ આપી ગયો તેમ આપણે આપણા જીવનનો ઉપયોગ બીજાઓના જીવનમાં પ્રકાશ પાથરવા માટે કરવાનો છે. બીજાઓ માટે સેવાભાવી-Lead kindly light-બનવાનો છે.
૩, કપાળ પર રાખ લગાડવાનો ત્રીજો અર્થ એ છે કે
