________________
૧
.
“માતૃસત્સંગ આરામ થશે. પ્રશ્ન : પણ મા! જબરજસ્તીથી આપનાર કોઈ નથી
મા : (ખડખડાટ હસીને) એક વાત યાદ આવી. કહું. એક શેઠ હતા. ખૂબ પૈસાદાર. એને દ્વારે એક જોગી આવી ચઢ્યો. એને જોઈ શેઠે નોકરને કહ્યું, “અરે મગનિયા, કાઢ આને. નાખ એક પૈસો, એટલે રસ્તે પડે.'' જોગી કહે, ““શેઠ! પૈસાબેસા તો કુછ નહીં ચાહતા હું. બસ! એક દફે રાધેગોવિંદ બોલો.' શેઠ કહે, ‘‘અરે, ભાગ જાવ યહાંસે.'' જોગીને તો ભાઈ ભગાડી દીધો. જોગીએ પણ મનમાં વિચાર કરી લીધો કે શેઠને શિક્ષણ તો આપવું જ જોઈએ. સાંજે શેઠ ફરવા ગયા. બરાબર એ મોકો મેળવીને શેઠનું રૂપ લઈને શેઠના ઘરમાં આવ્યા. પત્ની કહે, ‘કેમ, આજ વહેલા?' શેઠ કહે, “અરે! અરે! આજ તો ગામમાં એક બહુરૂપી આવ્યો છે. તે જેનું તેનું રૂપ લઈને જેના તેના ઘરમાં પેસી જાય છે ને લૂંટફાટ કરે છે. મને ડર લાગ્યો તેથી જેવી વાત સાંભળી કે તરત જ પાછો આવતો રહ્યો.' થોડી વાર થઈ ત્યાં તો પેલા લાલજી ફરીને આવ્યા. પત્નીએ એમને જોયા ને બૂમ પાડી, ““અરે! કોઈ છે કે? દોડજો. બહુરૂપી આવ્યો. કાઢો બહાર, મારો.' દરવાન દોડી આવ્યો, નોકરો આવ્યા, પુત્રો આવ્યા. બધાંએ ભેગાં થઈને લાલજીને તો સારી પેઠે સાલમપાક જમાડ્યો. બિચારાને અધમૂઆ કરીને હાંકી કાઢ્યા. એ તો એવી જ લોહીલુહાણ દશામાં ગયા પોલીસ થાણે. જમાદારને જઈને બધી વાત કરી. મારા ઘરમાં મારું રૂપ લઈને કોઈ હરામખોર પેસી ગયો છે, ને નીકળતો નથી. જમાનદારે લાલજીને ઘેર જઈને તપાસ કરી, તો બરાબર એવો જ બીજો
