________________
૩૬
શ્રી શ્રીમા આનંદમયી મા એવું કર્યા પછી પસ્તાવો કરવા વખત ન આવે. જેને પ્રત્યક્ષ જ્ઞાન છે એ તો આમ ઊલટું નહીં જ કરે. પ્રત્યક્ષ જ્ઞાન થયું નથી હોતું એટલે જ આમ વિપરીત લાગે છે. એનાથી માણસ ડરતો હોય છે. સાધનામાં આગળ ને આગળ ધપવાથી તો ભોગ અને ત્યાગ દોસ્તો બની જાય છે. હવે બ્રહ્મ દ્વિતીયોનાગતિ. એક એ જ છે. બીજું તો કશું છે જ નહીં. દુનિયા છે માટે દ્વિધાભાવ છે. ખરું તો એક જ છે. એક જ છે છતાં ભિન્ન ભિન્ન ઉપાસકો ભિન્ન ભિન્ન રૂપે પૂજે છે. જેવી રીતે શક્તિ ઉપાસકો એને “મા' રૂપે પૂજે છે. બસ તન્મયતા જોઈએ... એક વાત સાંભળો.
એક સાધક. મા...મા કરતો હસે અને અહીંતહીં ભટકે... એક પતિપત્ની ત્યાંથી નીકળતાં આ તો હસતો રહ્યો; પતિને તેનો વર્તાવ સારો ન લાગ્યો, એટલે તેણે તેને માર માર્યો, લોહીલુહાણ કરી તેઓ તેને રસ્તે પડ્યા. થોડી વારે ત્યાંથી એક ભક્ત નીકળ્યો; તેણે સાધકને ઓળખ્યો. પૂછ્યું કે શું થયું? સાધકે કહ્યું, “મને મારી માએ માય' પાછળથી પતિ પત્નીએ આ વાત જાણી ત્યારે તેમને પસ્તાવો પણ થયેલો.
એ માટે કહ્યું છે જ્યાં જીવ ત્યાં શિવ. જ્યાં નારી ત્યાં ગૌરી. તસ્વરૂપ સમજીને જાણવું જોઈએ કે તે તે જ છે, તે જ છે. ભગવાન પોતે જ ભક્તરૂપે, પૂર્ણરૂપે, આત્મરૂપે, અંશરૂપે ખેલે છે. બધો ખેલ એ જ ખેલે છે. પ્રશ્ન : જે સાચો રસ્તો હોય તે આપ બતાવી શકશો?
મા : બધામાં તબુદ્ધિ રાખો. પ્રેમ રાખો. બધાંની તબુદ્ધિથી સેવા કરો. બાળકોની બાળગોપાળ રૂપથી, સ્ત્રીની દેવીના ભાવથી સેવા કરવી તે ઉત્તમ છે. સારોય સંસાર પ્રભુનો
