________________
હજરત મહંમદ અને ઇસ્લામ ગયેલા કુરેશીઓનું વેર લેવાનો હતો એમ જણાવવામાં આવ્યું. કુરેશીઓ મદીના નજીક આવી પહોંચ્યા. લગભગ એક હજાર માણસ લઈને મહંમદસાહેબે મદીના બહાર નીકળ્યા. ઓહદની ટેકરી પર બંને સૈન્ય વચ્ચે લડાઈ થઈ. એમ કહેવાય છે કે મહંમદસાહેબની ફોજમાં ફક્ત બે ઘોડેસવાર હતા અને કુરેશીઓની ફોજમાં બસો હતા. આ લડાઈમાં અબુ બક, ઉમર અને અલી ત્રણે ભયંકર રીતે ઘાયલ થયા. ખુદ મહેમદસાહેબને પહેલાં એક પથ્થર વાગ્યો અને પછી એક તીર વાગ્યે જેથી તેમનો હોઠ કપાઈ ગયો અને આગળનો એક દાંત તૂટી ગયો. કુરેશીઓનો પક્ષ જીતમાં હતો. પણ એ એટલા થાકી ગયા હતા કે આગળ ન વધતાં આસપાસ લૂંટફાટ કરીને ત્યાંથી જ પાછા ફ્યુ.
- ઓહદની લડાઈમાં જે મુસલમાનો કુરેશીઓના હાથમાં પડ્યા તેમના પર ખૂબ ત્રાસ ગુજારવામાં આવ્યો. તેનું વર્ણન કરવાની જરૂર નથી. મુસલમાનોમાં વેરની આગ સળગી ઊઠી, તે પ્રસંગે કુરાનમાં આયત ઊતરી :
જે તમે બદલો લો તો જેટલું નુક્સાન તમને કરવામાં આવ્યું છે તેટલો જ લો. પણ જો તમે ધીરજપૂર્વક સહન કરી લો તો, ખરેખર સહન કરનારાઓ માટે સૌથી વધુ સારું છે.”
લડાઈ પછી દુશ્મનોનાં મડદાં અને ઘાયલ થયેલાનાં નાક-કાન કાપી લેવાનો જંગલી રિવાજ તે સમયે યહૂદીઓ, ખ્રિસ્તીઓ અને બધા લોકોમાં હતો. ઓહદની લડાઈ પછી કુરેશીઓએ પણ એમ જ કર્યું હતું. મહંમદસાહેબે પોતાના માણસોને એમ કરવાની મનાઈ કરી અને મહંમદસાહેબની આજ્ઞાથી જ એ રિવાજ અરબસ્તાનમાંથી ધીરે ધીરે હંમેશને માટે બંધ થઈ ગયો.
કુરેશીઓની દુશ્મનાવટ હવે વધારે દૃઢ થઈ. તેમણે હવે મદીના બહારના આરબોના મોટા મોટા કબીલાઓને મહંમદસાહેબની સામે ઉશ્કેરવા માંડ્યા. કેટલીયે લડાઈઓ થઈ. આ બધી નાનીમોટી લડાઈઓનું વર્ણન કરવાની જરૂર નથી. મદીનાથી જેટલી ફોજને બહાર મોક્લવામાં આવતી તે બધી ફોજના સરદારોને મહંમદસાહેબ તરફથી આ કડક આદેશ આપવામાં આવતો હતો :
