________________
૧૫
મદીના પર કુરેશીઓના હુમલા મહંમદસાહેબનો ધર્મ માનનારાઓની સંખ્યા હવે ઝપાટાબંધ વધવા લાગી. સાથે સાથે મદીનાનું રાજ્ય અને તેનું ગૌરવ પણ વધતું જતું હતું. અરબસ્તાનમાં જ મક્કાથી કેવળ ૨૮૬ માઈલ પર એક બીજે બરોબરિયું રાજ્ય સ્થપાય અને વધતું જાય એ કુરેશીઓ કેમ સહન કરી શકે? મક્કાનું અને ત્યાંના મંદિર કાબાનું બંનેનું પુરાણું ગૌરવ પણ હવે ઘટવા લાગ્યું. કુરેશીઓ જાણતા હતા કે જો મહંમદની તાકાત વધવા દીધી તો કોઈ ને કોઈ દિવસ મક્કાનો પુરાણો ધર્મ અને મક્કાનું ગૌરવ નાશ પામશે.
કુરેશીઓ તેનો ઉપાય શોધવા લાગ્યા. તેમણે મહંમદ અને મદીનાની સત્તાને કચડી નાખવાનો નિર્ણય કર્યો. જે થોડાક મુસલમાનો મક્કામાં રહી ગયા હતા તેમને તેઓ બરાબર કનડતા રહ્યા. વળી ઓચિંતા હુમલા કરીને મનાવાળાઓનાં શહેર બહાર ચરતાં ઊંટો અને ઘોડા ભગાડી જવાનું તેઓએ શરૂ ક્યું. શરૂઆતમાં મદીનાવાસીઓ તરફથી આનો કશો જવાબ વાળવામાં ન આવ્યો.
મહંમદસાહેબને મદીના આત્રે બે વરસ વીતી ગયાં. એક દિવસ ખબર મળી કે ૭૦૦ ઊંટ અને ૧૦૦ ઘોડા સહિત ૧,૦૦૦ કુરેશીઓ મદીના પર હુમલો લઈ આવે છે. આ વખતે મહંમદસાહેબની ઉમર ૫૫ વરસની હતી. પોતાનો ધર્મ – જેને તેઓ દુનિયા માટે ઈશ્વરનો સંદેશો માનતા – તેનો ઉપદેશ કરતાં તેમને ૧૫ વરસ થઈ ગયાં હતાં. આ ૧૫ વરસમાં, બલકે પ૫ વરસની તેમની આખી જિંદગીમાં તેમણે માત્ર પોતાના નાનપણમાં થયેલી “હરબે ફિજારની લડાઈમાં જ ભાગ લીધો હતો. આનું વર્ણન આગળ ૨૩–૨૪મે પાને આવી ગયું છે. એમાંયે તેમનો ભાગ પોતાના કાકાને તીર લઈ લઈને આપવા પૂરતો જ હતો. તે એક પ્રસંગ સિવાય તેમણે કદી કોઈ લડાઈમાં કોઈ જાતનો ભાગ લીધો નહોતો. પરંતુ આજે આખા શહેરના જાનમાલના રક્ષણનો