________________
સેનાની મરઘી
[વાર્તા બીજી]
મુબઈ બંદરની આભઅડતી ઈમારતોની એક અગાસીમાં પહેલા ભોગીલાલ શેઠને આજે સવારે, જાગવાની છેક છેલ્લી ઘડીએ, એક વિચિત્ર સ્વપ્ન લાધ્યું. - કેવું વિચિત્ર સ્વપ્ન! ભેગીલાલ શેઠ જાગતાંની સાથે જ પથારીમાં બેઠા બેઠા ભયથી ચારે તરફ ડોળા ઘુમાવવા લાગ્યા. ઝીણું મલમલના પહેરણ નીચે એમનું હૃદય, કેઈ કાન માંડીને સાંભળે તે મેટરના એન્જિનની જેમ ધખધખ થઈ રહ્યું હતું.
આમ બનવું સ્વાભાવિક હતું, કારણ કે સ્વપ્ન સામાન્ય નહોતું. તેમણે એક વાર દૂર દૂર સાગર પર ને એને છેડે ક્ષિતિજ પર નજર ઠેરવી. આકાશના વિશાળ પટને નિહાળ્યો ને કંઈક શાંતિનો દમ ખેં. પણ આજ બેસી રહે પાલવે તેમ નહોતું. તેઓ એકદમ નીચે ઊતર્યા, ને રસોડામાં જઈ ઊભા રહ્યા.
રંભા શેઠાણી ચા પીને સોપારી ખાતાં બેઠાં હતાં. સોપારી કંઈક કડવી હતી, એટલે લાવનાર રામાને અને એના વેપારી મોદીને સવારના પહોરમાં સરસ્વતી સંભળાવી રહ્યાં હતાં. શેઠ સૂર્યવંશી હતા. હંમેશ નવ વાગે ઊંધમાંથી ઊઠતા. શેઠાણના પુરાણને કોઈ રેકે તેમ નહોતું. નિરાંત હતી. ત્યાં તે શેઠને દોઢેક કલાક વહેલા ઊઠેલા જઈ શેઠાણું ચમકી ઊઠ્યાં.
