________________
सर्ग १४ श्लो० १३९ - १४०]
हीरसौभाग्यम्
निखेलियोषास्तन चन्दनद्रवैः सरिद्वरासंवलितप्लवामिव । क्रमात्स तत्राप्यवतीर्य सूर्यजां न्यभालयन्नेमिनिकेतनं पुरः ॥ १३९ ॥
५३१
पुनरुत्प्रेक्ष्यते - नितरां स्वस्वकान्तेः समं सखीभिः सार्धं वा खेलन्ति जलक्रीडां कुर्वन्तीत्येवंशीला निखेलिन्यो या योषा विविधभूचरखेचरचञ्चललोचनास्तासां स्तनानां कुचान्तरकुचोपरिविरचितविचित्रपत्रवल्ली विलेपनादिसत्कसलिलसंयोगगलच्चन्दनद्रनैः श्रीखण्डवचरिसैः कृत्वा सरिद्वरया गङ्गया संवलितो मिश्रीभूतः प्लवः पयःपूरो यस्यास्तादृशीमिव । तत्रापि गङ्गायमुनाप्रवाहद्वयकलितामिव स प्रभुहरसूरिः क्रमात्संघलोकशिष्याद्युत्तरणानुपूर्व्या रपडीपार्श्वे पूर्णव्यावर्णितस्वरूपां सूर्यजां मार्तण्डनन्दनां यमुनामवतीर्योलङ्घघ पुरोऽग्रे नेमिनिकेतनम् । लोकरूढ्या यत्र स्थाने श्रीनेमेर्जन्मकल्याण कमजायत तस्मिन्नेव पुण्यपृथ्वी प्रदेशे प्रासादः कारितोऽस्तीति श्रूयते । पश्चाजिनेो वेद तं नेमिनाथप्रासाद न्यभालयद्विलोकते स्म । पञ्चभिः कुलकम् ॥ यमुनावर्णनम् । इति सूरेः शौर्यपुरागमनाम् ||
Àાકા
પેાતાના સ્વામીઓની સાથે જલક્રીડા કરવા માટે આવેલી સર્વે એના વક્ષસ્થલ ઉપર વિલેપન કરેલા ચંદનનાપ્રવાહીરૂપી આકાશગંગાના પ્રવાહથી જેના જલપ્રવાહ વ્યાપ્ત બન્યા છે તેવી યમુનાને અનુક્રમે પાર કરીને શૌય પુરમાં આવેલા શ્રીનેમિનાથ ભગવાનના પ્રાસાદ (જે સ્થાને પ્રભુના જન્મ થયેલેા તે જ સ્થાને કરાવેàા પ્રાસાદ)ને लेथेो. ।। १३८॥
स तूररावैः कुलशैलकंदरोदरप्रसर्पत्प्रतिनादमेदुरैः ।
निनाय नेमेर्वसति प्रदक्षिणां महोदयाम्भोनिधिनन्दनामिव ॥ १४० ॥
स हीरसूरिः तूररावैरनेकवादित्रनिर्घोषैः सार्धं नेमेः श्रीअरिष्टनेमिनाथस्य वसतिं प्रासाद' त्रिर्वार भ्रमणीरूपां परितः प्रदक्षिणां निनाय प्रापयति स्म । त्रिः प्रदक्षिणीक - रोति स्मेत्यर्थः । किंभूतैः तुररावैः । कुलशैलाः मन्दरमेरु कैलासहिमाचलप्रमुखाः सप्त कुलपर्वतास्तेषां कंदाराणां गुहानामुदरेषु मध्येषु प्रसर्पन्तः प्रवर्तमानाः प्रसरन्तो वा ये प्रतिनादाः प्रतिशब्दाः 'पडच्छन्दा' इति प्रसिद्धाः तैर्मेदुरैः सान्द्रैः पुष्टीभृतैः । उत्प्रेक्ष्यते - महोदयो महानतिशायी अभ्युदयो विशिष्टवैभवप्रारम्भः स एवाम्भोनिधिनन्दनां लक्ष्मीं प्रदक्षिणां प्रकर्षेणातिशयेन दक्षिणां स्वानुकूलां निजानुरागिणीमिव निनाय
कृतवान् ॥
Àાકાથ
મેરૂ, હિમાચલ, કૈલાસ આદિ સાત કુલપતાની ગુફામાં પ્રસરી રહેલા પડઘાએથી