________________
८५२
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग १७ : श्लो० १५३-१५४
ત્યાગ કરે છે તેમ અશન, પાન, ખાદિમ અને સ્વાદિમ એ ચારે પ્રકારના આહારને હું ત્યાગ કરું છું, અર્થાત્ ચારે આહારના પ્રત્યાખ્યાન કરું છું.” છે ૧૫ર
सदमास्ति यः पद्ममिवाष्टसिद्धिश्रीणां जगत्कल्पितकल्पसालः। अलीव पद्मे रमतां मदीये चित्ते चिरं श्रीपरमेष्ठिमन्त्रः॥१५३ ॥
स श्रीपरमेष्ठिमन्त्रः श्रीमन्नमस्कारश्चिरमासंसार यावन्मदीये चित्ते रमतां मम मानसे हंसवत्खेलतु । क इव । अलीव। यथा भृङ्गो भ्रमरः पदमे विकसितकमले सुचिर रमते । स कः। यः श्रीनमस्कारः अष्टानामू अणिमा-वशिता-ईशित्व-प्राकाम्य-महिमा-लघिमाकामावसायित्व-प्राप्तिः इत्यभिधानामपरासां वा मनःकल्पितामामष्टानां महासिद्धीनामेष श्रीणां लक्ष्मीणां पद्ममिव स्मेरकम लमिब सद्म बामसौधमस्ति । पद्मवासेति लक्षम्या अभि धानत्वात् । परमेष्ठिमन्त्री जगतां त्रिभुवनजनानां कल्पितेषु कामितेषु कल्यतालः वाञ्छि. तसंपूरणे कल्पद्रुमोऽस्ति ।
શ્લેકાર્થ
જગતના ના મને રથને પૂર્ણ કરવામાં કલ્પવૃક્ષ સમાન તેમજ અણિમા આદિ આઠ સિદ્ધિઓરૂપી લક્ષ્મીનાં કમલરૂપ વાસસ્થાન, એ “શ્રીપરમેષ્ઠીમંત્ર” (નમસ્કારમહામંત્ર) જેમ કમલમાં ભ્રમર રહે તેમ મારા ચિત્તમાં તે મંત્ર નિરંતર રમ્યા કરે.”
છે ૧૫૩
वाघीणसस्येव विषाणमेको वर्तेत मे कश्चन वर्ततेऽन्यः । पुनर्धरित्र्या इव वृत्रशत्रुः कस्यापि न स्यामहमत्र विश्वे ॥ १५४ ।।
अत्र विश्वे अस्मिञ्जगति अहमेको वर्ते । किमिव । विषाणमिव । यथा वाघीणसस्य खजिनः गण्डको वन्यजीव विशेषजीवविशेष तस्य विषाण शृङ्गमेकमेव भवति । यदक्तं कल्पसूत्रे-'खग्गिसिगच्चएगगे' इति । तथा मे मम कश्चन कोऽप्यन्यः परो न वर्तते नास्ति । पुनरत्र भुवने अह कस्यापि न स्यां भवेयम् । अह कस्यापि नास्मीत्यर्थः । क इव । वृत्रशरिष । यथा धरित्र्या भूमेः शक्रो राजा कस्यापि न स्यान्न भवेत् । 'काके शौक्ल्य
कारेष सत्यं सर्प शान्तिः स्त्रीषु कामोपशान्तिः । क्लीवे धर्य मद्यपे तत्वचिन्ता राना मित्र केन दृष्ट श्रुतं वा ॥' इति वचनात् ॥
