________________
सर्ग १७ : लो० १०८ - १०९ ]
हीरसौभाग्यम्
निर्मितवान् । पुनर्यो वशीशः जितेन्द्रियेन्द्रः योगिजम्भारातिः शतशः शतसंख्याकान शिष्यान् विनेयान् अदीक्षयत् दीक्षां ग्राहयति स्म । किंभूतः । शिष्यीकृतो बुद्धया शास्त्रपरिज्ञानेन च निज्ञान्तेवासिविहितः शक्रसूरिः पुरंदराचार्यः बृहस्पतिर्येन । 'ईदृशीं गिर मुदी बिडौजाः जोषमासनविशिष्य बभाषे । नात्र चित्रमभिधाकुशलत्वे शैशवावधि गुरुर्गुरुरस्य' || इति सूरेरातपस्यासमयं तपः क्रियानुष्ठानादिवर्णनम् ||
શ્લેાકા
આચાય દેવે પોતાની વિશુદ્ધ મનેાવૃત્તિની જેમ કેટલાક નવ ગ્રંથાન' સર્જન અને પ્રાચીન ગ્રંથાનું સ ંશાધન કર્યુ હતું. પોતાની પ્રતિભાશક્તિથી જેમણે બૃહસ્પતિને શિષ્યરૂપે ખનાન્યેા છે તેવા આચાય દેવે સે કડા શિષ્યાને પ્રવ્રજ્યા પ્રધાન (દીક્ષા) કર્યું હતું ॥ ૧૦૭ ૫
यत्पण्डिताः सार्धशतं बभूवुः संप्राप्त सिद्धान्त पयोधिपाराः । दिवेर्ष्ययैकं धिषणं दधत्या वागीश्वराः किं विधृता धरित्र्या ॥ १०८ ॥
८२७
यस्य सूरेः पण्डिताः प्रज्ञांशपदधारिणः सार्धशतमेकपञ्चाशदुत्तर शत ' संख्या येषां तादृशा बभूवुः संजाताः । किंभूता । संप्राप्तोऽधिगतः सिद्धान्तस्यागमस्य उपलक्षणात् स्वसमयपरसमय प्रवर्तमानशास्त्रसंदोहस्वरूपस्य पयोधेः समुद्रस्य पारो यैस्ते । उत्प्रेक्ष्यतेएकमेव धिषण बृहस्पतिम् । 'वाचस्पतिर्द्वादशाचिर्धिषणः फाल्गुनीभवः' इति हैम्याम् । दधत्या धारयन्त्या दिवा स्वर्लोकेन अमरावत्या वा सममीयया स्पर्धया धरित्र्या धरित्रीभुषा सार्घशत वागीश्वराः सुराचार्या विधृताः किं त्रियन्ते स्म इव ॥
શ્લેાકાથ
સિદ્ધાંતરૂપી સમુદ્રના પાર પામનારા અર્થાત્ સ્વપરશાસ્ત્રના પારગામી એવા ૫'ડિતપદ્મ(પન્યાસપદ)ને ધારણ કરનારા પચાસ (૫૦) શિષ્યેા હતા. તે જાણે સ્વર્ગલેાકની સાથે સ્પર્ધા કરતી પૃથ્વીએ પચાસ બૃહસ્પતિએ ધારણ કર્યા ન હોય !! ૧૦૮ ૫
सप्ताभवन्वाचकवारणेन्द्रा यस्योल्लसद्वाग्लहरीविलासाः । गाम्भीर्यभाजो गुणरत्नपूर्णास्तरङ्गिणीनामिव जीवितेशाः ॥ १०९ ॥
