________________
सर्ग १७ : श्लो. ९४-९५]
हीरसौभाग्यम्
અત્યંતર, એમ બાર પ્રકારનાં તપ કરીને શરીરનું શેષણ કરતા હતા; એ તપ જાણે પાપકર્મોને દ્રોહ કરનારી સાધુની બાર પ્રતિમાઓનાં આભરણે ન હોય ! ! ૯૩
गुरोः समीपे विजयादिदानवाचंयमेन्दोर्विधिना व्रतीन्द्रः । आलोचनां द्विग्रहयांबभूव लोकद्वयस्येव विशुद्धये सः॥९४ ॥
व्रतीन्द्रो हीरसरिर्गुरोः स्वधर्माचार्यस्य तपस्यादातु; विजय इति पदमादौ यस्य ताहशस्य दाननाम्न अतापता विजयदानसंज्ञस्य वाचंयमेन्दोः सरेः समीपे पार्श्वे विधिना शास्त्रोक्तप्रकारेण द्विरद्वयमालोचनां निःशल्यत्वेन निजाशेषपापप्रकाशनपूर्वकप्रायश्चित्तविशेष ग्रहयांबभूव गृह्णाति स्म । 'गृह्णाति द्रहयते लाति' इति क्रियाकलापे। उत्प्रेक्ष्यते-लोकयोरिहलोकपरलोकयोर्वर्तमानामुकभवयो यस्य युगलस्य विशुद्धये निर्मलीकरणायेव ॥
શ્લોકાઈ
હીરવિજયસૂરિજીએ પિતાનો દીક્ષાગુરુ શ્રીવિજયદાનસૂરિજી પાસે, પિતાનાં સઘળાં પાપકર્મોને નિશલ્ય બનીને પ્રકાશવાપૂર્વક આલોક અને પરલેકની વિશુદ્ધિ માટે શાસ્ત્રોકતવિધિ પ્રમાણે બે વખત ભવઆલેચના લીધી હતી. હ૪
उपोषणानां त्रिशतीं व्यतानीमरीन्दुरालोचनयोर्द्वयोः सः । समीहमानो मनसाधिगन्तुं पदं त्रिलोकाग्रभवं किमेषः । ९५॥
- यः पातिसाहिसंमानितः स जगद्विख्यात अष प्रत्यक्षलक्ष्योऽस्मदादीनां हृग्गोचरीभवन सूरीन्दु रमरिचन्द्रो योरुभयोरालोचनयोद्विारविहितदुःकृतालोचनप्रायश्चित्तयोरुपोषणा. नामुपवसनानां त्रिशतीं त्रयाणां शतानां समाहारत्रिशती तां सर्वाग्रेणेति संभाव्यते । ध्यानामीत्करोति स्म । उत्प्रेक्ष्यते-त्रिलोकस्य । 'त्रिलोकनाथेन सता मखद्विषः' इति रघौ । 'त्रिलोकनाथाखिलोकपूज्यास्त्रिलोकेश्वरा इति बृहच्छान्तौ । त्रैलोक्यस्याग्रे उपरितनप्रदेशे भव. मुत्पन्न यत्पदं यत्स्थान मनसा अधिगन्तु प्राप्तु मोक्षस्थान लब्धुमधिगत्य प्राप्येत्यर्थः' इति तमृत्तिः। मनसा स्वचित्तेन कृत्वा समीहमान एष वाञ्छन्निव ॥
પ્લેકાર્થ
ત્રણ લેકના અગ્રભાગે રહેલા મોક્ષને પ્રાપ્ત કરવાની ઈચ્છાવાળા જગદગુરુએ બે વખતની ભવઆલેચવામાં આવેલા ત્રણસો ઉપવાસ કર્યા હતા. જે ૯૫
