________________
सर्ग १७ : श्लो० ११-१२]
हीरसौभाग्यम्
७७३
भिधानाः शलास्ते आदौ प्रथम येषां तारिष्टोत्तरशतमितैः कूटैः शिखरैः श्रित: सेवितः। उत्प्रेक्ष्यते-कटकैः सैन्य रिव शत्रुजयाभिधानः सार्वभौमोऽपि बलैः कलितो भवेत् । सैन्यैरपि साभिमानः तुरङ्गमगजगोर्जितैः भृयते अथ वा कटकैरिवेत्यभिधेयम् ॥
લોકાથ
જે પર્વતની ગુફાઓમાં અહંકાર સહિત ગંધ ગીત ગાઈ રહ્યા છે, જે પર્વતમાં ગજેન્દ્રોની ગર્જનાઓ થાય છે, તેવા કદંબ, લૌહિત્ય, ઢક અને તાલધ્વજ આદિ એક સો આઠ શિખરોરૂપી સન્યથી તીર્થાધિરાજ શત્રુંજય પર્વત સેવાયેલ છે. જે ૧૦ છે
प्रपूज्य पुष्पैः किसलैः फलैश्च यो
वृक्षलक्षः क्षितिभृन्महेन। उपास्यते त्यक्तमिवात्मवानस्पत्य
गतिं वल्गुमिवाधिगन्तुम् ॥ ११ ॥
यो विमलाभिधानः क्षितिभन्महेन्द्रः गिरिराजः वृक्षाणां द्रुमाणां लक्षः शतसहस्रसंख्यः उपास्यते सेव्यते । किं कृत्वा । प्रपूज्य प्रकर्षण भावशुद्धा पूजयित्वा । कैः। पुष्पैः स्वकीयकुसुमैः । च पुनः कैः। किसलैः पल्लवैः । च पुनः फलैः आत्मीयशस्यः । स्वजातीयप्रवालपप्रप्रसूनफलेरभ्यर्येत्यर्थः । उत्प्रेक्ष्यते--स्ववानस्पत्यं निजां वनस्पतितां स्वकीयतरुभावम् । काष्ठत्वमिति यावत् । त्यक्त्तुं विहातुमम् । अथ पुनरुत्प्रेक्ष्यते-बल्गुं मनोहरां स्वर्गादिकां गतिमधिगन्तुं प्राप्तुमिव । 'अधिगत्य जगत्यधीश्वरादथ मुक्तिं पुरुषोत्तममात्तनः' इति नैषधे । 'अधिगत्य प्राप्य ' इति त्तवृतौ ॥
લેકાર્થ આ ગિરિરાજ પુપે, પલ્લવે અને ફળવાળાં લાગે વૃક્ષો દ્વારા પૂજિત છે, તે વૃક્ષે જાણે, પિતાના વનસ્પતિભાવને ત્યાગ કરવા માટે અથવા તે જાણે સ્વર્ગાદિ સદ્દગતિ : પ્રાપ્ત કરવા માટે શત્રુંજયની ઉપાસના કરતાં ન હોય ! ! ૧૧ છે
एते मिथः प्रीतिपरीतचित्ताः
सिंहेभमुख्या अपि मुक्तवैराः। तिर्यग्भवेऽपि स्पृहयेव सिद्धेः
सिद्धाचलेन्द्र परिशीलयन्ति ॥ १२ ॥
