________________
सर्ग १६ श्लो० ७५-७६-७७]
हीरसौभाग्यम्
७२१
बजो राजते इति संबन्धः । जैनौकसा अर्हत्प्रासादेन भगवत्सबन्धिविहारेण अम्बरस्याकाशस्य या अम्बुधेः समुद्रस्य वधूः पत्नी नदी एतावता गगनापगा स्वर्गङ्गा तस्याः प्रवाहस्य पयःपूरस्यान्तरे मध्ये रस पानीय रसितुं पातुम् । 'क्षार जल जलनिधे रसितंक इच्छेत इति भक्तामरस्तोत्रे। दिवि आकाशे। उच्चरित्यर्थः। उत्प्रेक्ष्यतेस्फुटीकृता वक्राबहिर्विहिता ध्वजरूपा पताका काया स्वरसना आत्म जिव । कुतः कारणात दिनं दिनम् । अत्र प्रातरध्याहारः कार्यः । प्रतिवासरम । 'दिनेश्वरश्रीरुदयं दिने दिने'। अत्रापि सप्तमी वा। उदीत्वरस्योदयनशीलस्य धुमणेर्भास्करस्य चण्डिमस्तीव्रताया आडम्बर आटोपो बाहुल्यं तेनोद्धुरा असह्यास्तथा प्रसृमरा प्रसरणशीला या प्रभाः कान्तयस्तासां प्रकरः सहस्त्रसंख्यत्वेन समूहस्तस्य तापः संज्वरः ऊष्मातिरेकः तेन संतापितः ॥ इति पताका ।।
લોકાર્થ
રેજ ઉદય પામતા એવા સૂર્યના પ્રચંડ તાપથી અસરો અને વિસ્તાર પામતાં કિરના તાપ વડે સંતપ્ત બનેલા જિનપ્રાસાદે આકાશગંગામાં જલપાન કરવા માટે આકાશમાં જાણે ધજારૂપી પિતાની જીભ પ્રગટ કરી ન હોય ! ૭૪
न कश्चिदुपलब्धिमान्न जनसंशयच्छेदक
न्न कोऽपि च शिवं गमी जगति पूर्ववत्दृश्यते । महोदयविधायकोऽर्हति निषेव्यतां सांप्रतं
मही महिमसंपदां तदयमेक एवाचलः ।। ७५ ॥ सदाकृतिवपुः पदं परिचरामि यस्य प्रभोः
प्रकाशितमिदं स्वयं जगति तेन मत्स्वामिना । पटु प्रकटयाम्यहं गणिवदस्य तीर्थस्य त___ त्प्रभावमतिशायिनं त्रिभुवनाद्विचिन्त्येति किम ॥ ७६॥ जिनेन्द्रसदनाम्बरान्तरनुषङ्गिश्रुङ्गाङ्गणा
निलप्रचलकेतनस्फुरदकुण्ठकण्ठीरवः । पुरस्त्रिजगदङ्गिनामिति निजान्तिकावासभाग्रणज्झणिति किक्ड़िणीक्रणमिषेण किं भाषते ॥ ७७ ॥
जिनेन्द्रस्य मारुदेवस्य सदनं गृहम् ऋषभचत्य तस्याम्बरस्य गानस्य अन्तर्मध्ये अनु षङ्गः संगमो मिलनमस्यास्तीति तादृशं शृङ्गाङ्गणं शिखरोपरितनप्रदेशस्तत्रानिलेन पवनेन
हि० सौ०-९१
