________________
सर्ग १६ श्लो० ३६-३७ ]
हीरसौभाग्यम्
श्रङ्गः शालते इत्येव शीला । पुनः किंभूता । अनिन्दिता श्लाघनीयास्तीथानुभावेनाक्रूरत्वा. त्प्रशस्याः अष्टापदाः शरभा उपलक्षणादन्येऽपि श्वापदा अष्टापदानि खानौ स्वर्णानि वा यस्याम् । अत्रापि मेरुमेखलाया अप्यर्थ ध्वनिः, तत्रापि सुरयुग्मानि खेचगणां विविधनिधु बनविनादैः सान्द्रीकृत दरान्तराः कल्पद्रुमाश्च सिद्धायतनानि रत्नशिखराणि स्वर्णमया च ॥
શ્લેકાર્થ
દેવયુગલોથી યુક્ત, પક્ષીઓના વિદથી વ્યાપ્ત, કલ્પવૃક્ષના, સમૂહો સહિત, અનેક પ્રકારનાં સિદ્ધાયતા(દેવમંદિર)થી મંડિત, રત્નનાં શિખરથી સુશોભિત અને
બળવાન એવા અષ્ટાપદ આદિ વનપશુઓથી યુક્ત એવી શત્રુંજયગિરિની વનભૂમિને • माया महारा२ . 3 ॥
प्रभोः शिरसि भूरुहैविंदधिरे छदैश्छायिका
निरुद्धरविरश्मिभिः सहचरैरिव स्वांशुकैः । अवीज्यत पुनर्जनः वचन तालवृन्तैरिव
प्रसारिझरसीकराकलितलोलरम्भादलैः ॥ ३७॥
क्वचन कुत्रापि गिरिमेखलायां भूरुहैः सच्छायतरुभिः कर्तृभिः निरुद्धाः पिहिता आच्छादिता रवेर्भानुमालिना रश्मयः किरणा यैस्तादृशैश्छदैः स्वपर्णैः साधनैः कृत्वा प्रभोः सरीन्द्रस्य शिरसि मस्तके छायिका भास्करातपावृतयः 'छाहडा' इति जनप्रसिद्धाः विद. धिरे कृताः । कैरिव । सहचरैरिव । यथा सेवकलोकैः प्रभोः स्वस्वामिः शिरसि स्वांशका स्वकीय वसनैः कृत्वा छायिकाः क्रियन्ते । पुनः क्वचन कुत्रापि स्थाने प्रसारिभिविस्तरणशीलेः झराणां शिखरान्तरनिःसरत्पयःप्रवाहाणां सीकरैर्वा तास्ता वारिबिन्दुभिः कलित. मिश्रीतैस्तथा लोलैः पबनान्दोलनचपलीभूतै रम्भाणां कदलीद्रुमाणां दलैः पृथुलपणः कृत्वा जनः अवीज्यत । अर्थानिरिणैत्र । कथम् । पुनवॉरं वारम् । कैरिव । तालवन्तेरिव । यथा व्यजनैर्वीज्यते ॥
લેકાર્થ
જેમ સેવકે માલિકના મસ્તક ઉપર પિતાનાં વસ્ત્રો વડે છાયા કરે તેમ સૂર્યનાં કિરણોને આચ્છાદિત કરનારાં વૃક્ષોનાં પાંદડાઓએ આચાર્યદેવના મસ્તક ઉપર
