________________
६९२
सौभाग्यम्
[ सर्ग १६ श्लो० ३३-३४
कृतान । किंभूता वायवः । जनितो निर्मितो निर्झराणां शिखरान्तर निःसरत्पयः प्रवाहाणामुत्कराणां संदोहानां जलेषु पानीयेषु आप्तवः स्नानं येस्ते । के इव शिशिरयन्ति । संगमा इव । यथा महात्मनां साधूनां संगतयः भवस्य संसारस्यार्तिर्विविधाधिव्याधिदुःखपोडा तया ताभिर्बहुत्व वा विधुरीकृतान् व्याकुलान् विहितान भविकान् संसारासारतोद्भावन विधिधर्मापदेशप्रदानादिना शीतलयन्ति ॥
શ્લોકા
જેમ સંસારમાં દુઃખાથી દુઃખી ખનેલા જીવાને સત્પુરુષોના સંગ ધર્મોપદેશ દ્વારા શીતલતા અપે તેમ સૂર્યના પ્રચંડ તાપથી સંતપ્ત અનેલા યાત્રિકાને ઝરણાંનાં જલમાં સ્નાન કરીને આવેલા પવન ક્ષણમાત્રમાં તાપને દૂર કરી શિશિરઋતુની જેમ શીતલતા अर्थे छे. ॥ ३२ ॥
झरज्झरपयःप्लवप्रसरशीतलोर्वीतले
सहस्ररुचिसंचरचिचयस्य दुःसंचरे । विलासिकदलीगृहे भुजगगुल्मिनीमण्डपे स्फुरद्विविधविष्टरे पृथुलशैलतल्पाङ्किते ॥ ३३ ॥ स्मितद्रुमगलन्मणीच कचयोपचाराञ्चिते
द्विरेफरवगानिता निललुलल्लुताताण्डवे । जनान्भवनद्वने श्रमनुदेऽतिधर्माम्बुभिः
दुकितवक्षसो यति लोलशाखाशयैः || ३४ ||
1
शत्रुंजयाचलः जनान् यात्रार्थमधित्यकामधिरोहते लोकान् लालैश्चपलैः शाखारूपैः शयैः हस्तै स्वनिकुञ्जे ह्वयत्याकारयतीव । इति गर्भितोत्प्रेक्षा । किंभूतान् जनान् । अतिधर्माम्बुभिः अत्यभ्यधिक प्रस्वेदसलिलैबिन्दु कितवक्षसः बिन्दुभिः श्रमोदककणगणैर्युक्त जातम् । स्वार्थे के जातार्थे इतप्रत्यये । बिन्दुकित वक्षो हृदयं येषाम् । अत एव कस्मै हेतवे । श्रमनुदे मार्गक्लमापनाद।य | 'स्वेद बिन्दु कितनासिका शिखाम्' इति नैषधे । किंवत् । भवनवत् । यथा कश्चित्सुजनः कमति मार्गक्कमप्राप्त निजनिकेतने समाह्वयति । किंभूते वने । झरन्तो निःसरन्तो ये झरा निर्झरास्तेषां पयःप्लवानां वारिपूराणां प्रसरैविस्तारैः कृत्वा शीतल शिशिरीभूतमुतलं भूमीमध्ये यस्य । पुनः किंभूते । सहस्त्ररुचेः सूर्यस्य संचरन्तीनामित - स्ततो दशदिक्षु प्रसरन्तीनां रुचीनां कान्तीनां वितानं समुदायस्तस्य दुःखेन संचरः प्रसरणं प्रवेशो वा यत्र । पुनः किंभूते । विलासिनः शोभनशीलाः कदलीगृहा रम्भाभवनानि यस्मिन् । पुनः किंभूते । भुजगगुल्मिनीनां नागवल्लीनां ताम्बूलवल्लीनाम् | 'ताम्बूल