________________
___ सर्ग १६ श्लो० २५-२६]
हीरसौभाग्यम्
६८७
निपीय नगपुंगवं विकचनेत्रपत्रैर्भव
स्थितैभविककुञ्जरैरपि तनूलतालम्बिभिः । व्यपेतभवविग्रहैरिव समग्रलोकाग्रगै
रलम्भि भुवि निर्वृतिर्यदिह तत्र चित्रं महत् ॥ २५॥
इह तलहट्टिकायामुपत्यकायां वा विकचैगिरिगवेषणोद्भुषितहर्षप्रकर्षाद्विस्मेरेने त्रपत्रलौंचनदलैनंगपुंगव समग्रगिरिगरिष्ठ शत्रुजय निपीय सादरमवलोक्य भविककुञ्जरैः प्रधानभव्य जनैः भुवि पृथिव्यां यन्नितिरलम्भि संप्राप्ता । किंभूतैः । भवे संसारे स्थितैवसद्भिरपि । संसारस्थैहि कदापि निर्वृति प्यते । पुनः किंभूतैः । तनूलतां शरीरयष्टिमालम्बन्ते श्रयन्ते इत्येवंशीलैरपि । शरीर बिभ्रद्भिरपि मुक्ति। लभ्यते । करिव । व्यपेतभवविग्रहैरिव । यथा व्यपेतो निष्ठितो भवः संसारः गतोभवः शिवो वा तथा विग्रहः शरीर संग्रामो वा येभ्यस्तादृशैमिथ्यादृशां सिद्धेरभावः तथा समग्राणां समस्तानां लोकानां त्रयाणां सप्तानां चतुर्दशानां वा भुवनानामग्रे उपरितनभागे गच्छन्ति तिष्ठन्तीति कृत्वा तादृशैः । 'लो अग्गमुषगगयाणम्' इति वचनात्सिद्धैरिव निर्वृतिलब्धा । 'निर्वृतिः शिवशर्मणोः' इत्यनेकार्थः। इति जगति तत्र निवृतिप्राप्तिप्रकारे महद्गुरु चित्रमाश्चर्य वर्तते ॥
શ્લોકાર્થ
જ્યારે સિદ્ધભગવંતે સંસારને ઉચ્છેદ કરીને લેકના અગ્રભાગ ઉપર રહેલી મુક્તિ(નિવૃત્તિ)ને પ્રાપ્ત કરે છે ત્યારે આશ્ચર્યચકિત નેત્ર વડે તીર્થાધિરાજ શત્રુંજયને જોઈને સંસારી અને સશરીરી હોવા છતાં પણ ભવ્ય જીએ નિવૃત્તિ(શાંતિ)ને પ્રાપ્ત કરી ! તે ખરેખર આશ્ચર્યકારક છે. તે રપો
ततः श्रमणशर्वरीपतिरुपत्यकायां गिरे
गिरीशसदनान्तरे सह महेश्वरैर्भावुकैः । चरनमृतपत्तनं किमतिदूरभावात्पथो
निशि न्यवसदन्तराप्रमितसार्थसार्थेशवत् ॥ २६ ॥
ततस्तलहट्टिकागमनानन्तरं श्रमणशर्वरीपतिः साधुसुधांशुः सूरीन्द्रो गिरेः शचुंजयाद्ररुपत्यकायामधोभूमिभागप्रदेशे अन्तरा पादलिप्तपुरशत्रुजयाद्रिमार्गभध्ये यदूगिरीशस्य शंभोः सदन गृहं शिवप्रासादस्तस्यान्तर मध्य तत्र निशि रात्रौ न्यवसन्निवास कृतवान् वासक वसति स्म । तिष्ठति स्मेत्यर्थः। कथम् । सह । कैः । महेश्वरैर्भावुकर्महेभ्यः