________________
६६८
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग १५ श्लो० ७६-७९
શ્લોકાઈ શત્રુંજય પર્વત ઉપર રહેલા મેઘ ગર્જનાથી, ગુફારૂપી ગૃહમાં આરામથી સૂતેલા વિદ્યાધર સ્ત્રીપુરુષને ભગવંતનાં દર્શન માટે જાણે પ્રતિબંધ કરતે હો અર્થાત જગાડતે डतो. ॥ ७९ ॥
स्वभक्तभव्यजन्तूनामन्तरङ्गविरोधिनाम् । योऽरुंतुदानां संदोहं स्पूहयन्हन्तुमात्माना ॥ ७७ ॥ नाराचोपचिता विश्वजैत्रीश्चापलता इव ।
भृङ्गालिसङ्गिनीर्घत्ते पद्मिनीः प्रतिपल्वलम् ॥ ७८ ॥ यः शत्रुजयाद्रिः प्रतिपल्वलं पद्माकरं पद्माकरं प्रति भृङ्गाणां मधुकराणामालिभिः श्रेणीभिः सह सङ्गोऽनुषङ्ग आसक्तिरस्त्यासां तादृशीः पद्मिनीः कमलिनीः कमलानि वा धत्ते धारयति । उत्प्रेक्ष्यते-यः शैलः विश्वानां जगतां जैतीर्जयनशीलास्तथा नाराचैलॊहमयबाणैः सर्वायसशरैरुपचिताः संधानसहिताः लता धत्ते इव धारयतीय । किं कुर्वन् । हन्तुं निहन्तु स्पृहयन काङ्कन । केन । आत्मना स्वयमेव स्वभक्तत्वप्रीत्या । कम् । संदोहम् । केषाम् । अन्तरङ्गा मध्ये वर्तमाना अष्ट कर्माण्येव अथ वा क्रोधमानमायालोभरागद्वेषाख्या एवं विरोधिनः प्रतिपक्षास्तेषाम् । किंभूतानाम् । अरंतुदानां मर्मव्यथकानाम् । केषाम् । स्वस्मिन् स्वस्य वा भक्ताः सेवासक्तास्तादृशा ये भव्यां: सिद्धिगमनयोग्या जन्तवः प्राणिनस्तेषाम् ॥
શ્લોકાઈ
શત્રુંજય પર્વતનાં દરેક સરોવર, ભ્રમરોના સંગવાળી કમલિઓને ધારણ કરતાં હતાં. જાણે પિતાના ભક્ત ભવ્યજીના કામ, ક્રોધ, માન, મદ, રાગ, દ્વેષ આદિ અંતરંગ શત્રુઓનાં મર્મસ્થાનેને હણવાને ઇચ્છતે શત્રુંજય પર્વત જાણે લેહમય બાણેસહિત ત્રણે જગતને જીતવા માટે સમર્થ ધનુષ્યલતાને ધારણ કરતે ન હોય! | હ૭
स्वस्मिन्नम्बरचारिणां प्रतिपदं कृत्वकतान मनो विद्याः साधयतां स्वपुण्यमिव यः सिद्धीविधत्ते घरः । यस्मिन्क्वापि च योगिनामहरहयोतिः परं ध्ययातां
हृत्पद्मे परमात्मना प्रकटितं पूष्णेव पूर्वाचले ॥७९॥ यो धरः शत्रुजयाद्रिः । 'ग्रावापर्वत भूध्रभूधरधराः' इति हैम्याम् । एकतानमेकाग्रं विद्याध्यानलीनं मनो मानसं कृत्वा विधाय प्रतिपदं स्थाने स्थाने आत्मशिखरकंदरा
