________________
६५०
हीरसौभाग्यम्
[ सर्ग १५ श्लो० ४६-४८
જયપર્વત પેાતાની સાર્વભૌમતાને ધારણ કરે છે. કૃપાવંત એવા તે પર્વત, સાતદ્વીપ સમુદ્રપય ́ત પૃથ્વીના ભારથી જેનું શરીર વળી ગયું છે, તે શેષનાગના શ્રમ દૂર કરતા ન હાય! અર્થાત્ જાણે શેષનાગને રાહત આપતા ન હોય! ॥ ૪૬ ૫
गगनगऩयदग्रस्फारकासारफुल्ल
त्कुमुदकुवलयाङ्काद्भृङ्गरिछोलिकाभिः । निशि शशिनमवेक्ष्याधावि मुग्धाभिरूर्ध्व सुरसरिदलिलीलापुण्डरीकभ्रमेण ॥ ४७ ॥
भृङ्गाणां भ्रमराणां रिञ्छोलिकाभिर्देशीभाषया श्रेणीभिर्निशि रात्रौ शशिन शशलाञ्छनं चन्द्रमवेक्ष्य दृष्ट्वा ऊर्ध्वमुच्च गगन' प्रत्यधाधि उड्डीनम | केन । सुराणां देवानां सरिनदी गङ्गा तस्या अलिभिर्मधुपानागतमधुकरैर्युक्त यल्लीलापुण्डरीकं क्रीडाकरणार्ह सिताम्भोज तस्य भ्रमेण भ्रान्त्या । कस्मादधावि । गगने आकाशे गतं प्राप्तं यद्यस्य शत्रुजयस्याग्रमुपरितनशिखरं तस्मिन् स्फारो मनेाज्ञः पानीयपूर्णो यः कासारः पञ्चवर्णचन्द्रि काविकाशिसूर्यविकाशिकमलाकरस्तडागस्तत्र फुल्लतां निशाकरकर संपर्काद्विकस्वरीभवतां कुमुदानां कैरवाणां कुवलयानामुत्पलानामङ्कात्क्रोडात् । किंभूताभिः भृङ्गरिञ्छोलिकाभिः । मुग्धाभिः अज्ञानाभिः सदसद्विवेक विकलाभिर्विचाराचतुराभिः सार्धपशुभिरिव । यदुक्तम'हे मालति म्लायसि किं यदेष चुचुम्ब तुम्बी कुसुम षडङ्घ्रिः । प्राणी चतुर्भिश्चरणैः पशुश्चेत् षडभिरध्यर्धपशुर्न किं स्यात् ॥' इति ॥
શ્લાકા
રાતે ચન્દ્ર જોઈને આકાશગંગામાં રહેલા પુંડરિકકમલની ભ્રાન્તિથી, ગગનચૂખી શિખર ઉપર રહેલા સુંદર સરેાવરનાં ચન્દ્રવિકાસી અને સૂવિકાસી કમલેામાંથી મુગ્ધ ભ્રમરાની પ'કિતએ જાણે ઊંચે દોડાદોડ કરી દીધી. ॥ ૪૭ ।।
विकसितकुसुमाली कर्णिकालीनपीनध्वनदनयनपेयामेय रोलम्बरावः ।
क्वचन रजतशृङ्गे चम्पकद्रुश्चकासे कविरिव कृतवेदोद्गारहंसाधिरूढः ॥ ४८ ॥
क्वचन कुत्रापि शत्रुंजयस्थानकविशेषे रजतशृङ्गे रूप्यशिखरे चम्पकब्रुर्हेमपुष्पपादपः चकासे दिदीपे । किंभूतश्चम्पकद्रुः । विकसितानां विकाशं प्राप्तानां कुसुमानां चम्पकपुपाणामालीनां श्रेणीनां कर्णिकासु बीजकोशेषु लीना मकरन्दपानार्थ मध्ये प्रविश्य निश्च