________________
६३६
सौभाग्यम्
[ सर्ग १५ श्लो० २३-२५
उपमानत्वेन मरकतमणिकान्तिभिर्यमुना तस्याः श्यामवर्णत्वेन स्फटिकरत्नज्योतिषा गङ्गा तस्या उज्ज्वलत्वेन । इति त्रिवेणीसंगमः ।
શ્લાકા
शिभर ७५२ रडेला पद्मराज (सायमणि) वडे सरस्वती, भरत ( नीस) भशिवडे यमुना અને સ્ફટિક રત્ન વડે ગંગા, આ રીતે શત્રુ ંજય પર્વત જાણે સરસ્વતી, યમુના અને ગંગાના પૃથ્વીની જેમ આકાશમાં ત્રિવેણી સંગમ કરતા ન હોય ! ૫ ૨૩ ૫
क्वचिदपि मुचकुन्दो मन्द निस्यन्दवृन्दस्मितमविशदश्री राजतप्रस्थसंस्थः ।
समद सुरभिसूनेाः पृष्ठधिष्ठानभाजो
भसितलसितमूर्तेः प्राप शंभोर्विभूषाम् ।। २४ ।।
क्वचिदपि श्रीशत्रुंजयस्य कुत्रापि प्रदेशे मुचकुन्दो मुचकुन्दनामा पुष्पजातिवृक्ष विशेषः शंभोरीश्वरस्य विभूषां शोभां प्राप लेभे । किंभूतः । अमन्दा अतिप्रचुरा ये निस्यन्दास्तेषां वृन्दानि पटलानि येषु तादृशानि स्मितानि विकसितानि सुमानि पुष्पाणि तैः विशदा उज्जवला श्रीः शोभा यस्य सः । पुनः किंभूतः । राजते रूप्य संबन्धिनि प्रस्थे शिखरे संतिष्ठते इति संस्थः । शंभेाः किंभूतस्य । समदो मदमेदुरो यः सुरभिस्रनुः अर्जुनीनन्दने। वृषभस्तस्य पृष्ठे 'पुंठि' इति लोके प्रसिद्धा तत्राधिष्ठानमाश्रयं भजते । पृष्ठे चढितः । पुनः किंभूतः । भसितैर्भस्मभिर्लसिता मनोज्ञीभूता मूर्तिर्यस्य । यस्योडूनशालिनः ॥
શ્લેાકાથ
શત્રુંજયપતના કાઇ શિખર ઉપર મચકુ ંદવૃક્ષ ઈશ્વરની તુલના કરતું શેાલી રહ્યું છે. ઈશ્વર જેમ વૃષભની પીઠ ઉપર આરૂઢ થયેલા અને ભસ્મ વડે સુશેભિત છે તેમ જેમાંથી ખૂબ રસ ઝરી ગયા છે તેવાં વિકસ્વર પુષ્પાથી ઉજવલ એવું મચકુ દવૃક્ષ શેાલી રહ્યું છે. ૫ ૨૪૫
अणिममणिमालाशालिनी यस्य सिन्धुः प्रतिफलितविवस्वद्दीप्तिदुः प्रेक्षणीया ।
सुकृतभरितजन्तोर्गर्भमन्तर्वहन्ती
युवतिमनुकरोति स्मेरदम्मोरुहास्या ||२५||
यस्य श्रीशत्रुंजयस्य सिन्धुः काचित्तरङ्गिणी युवतिं तरुणीमनुकरोति । युवतीसदृशी भवतीत्यर्थः । किंभूता सिन्धुः । न विद्यते मूल्यापेक्षया महिम्ना वा अणिमा लघिमा अल्पत्व
