________________
६२४
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग १५ श्लो० ६-८
अङ्के उत्सङ्गे। 'चिरविलसनात्खिन्नविद्युत्कलनः' इति मेघदूतकाव्यम् । विद्युतो मेघकलत्रत्व मुक्तम् । तथा 'प्रिये मदुत्सङ्गविभूषण भव' इति नैषधे । वल्लभाया वल्लभस्य क्रोडे उपवेशनं दृश्यते । निवसन्ती वाल्लभ्येन वितिष्ठमाना तडि द्विधुदिव ।।
પ્લેકાર્થ
વિકસ્વર અંજન” નામનાં વૃક્ષોના વનની સમાન અત્યંત શ્યામ બનેલા આકાશમાં, શત્રુંજય પર્વતના શિખર ઉપર રહેલાં રત્નમાંથી નીકળતી કાંતિ શેભતી હતી; જાણે હંમેશની પિતાની અતિશય ચપલતાનો ત્યાગ કરીને પિતાના મેઘરૂપી પતિના ઉત્કંગમાં રહેલી વિદ્યુત ન હોય ! ! !
क्वचिदपि कलधौतप्रस्थसस्थानगाहि
प्रवहदविरलाम्भोनिर्झरस्फारधारा । तुहिनशिखरिश्रुङ्गोत्सारङ्गत्प्रवाह
धुसदधिपनदीवाद्वैतशोभा बभार ॥ ७ ॥ क्चदपि शत्रुजयशैलस्य कुत्रापि स्थानके कलधौतस्य. रजतस्य प्रस्थं शिखरं तदेव संस्थानं सम्यगाश्रयस्तदवगाहन्ते अधितिष्ठन्तीत्येवंशीलाः तथा प्रकर्षेण वहन्ति प्रसर्पन्ति, तथा अविरलानि अविच्छिन्नधाराधोरणानि अम्भांसि जलानि येषु तादृशानां निर्झराणां स्फारा अत्युदारा दृश्यमाना नयनानन्ददायिन्यो धारा महत्प्रमाणाधोनिष्पतत्पयःप्रवाहाः अद्वैतामसाधारणां शोभां बभार धत्ते स्म । केव । तुहिनशिखरिणो हिमाचलस्य श्रङ्गस्य शिखरस्य उत्सले क्रोडे मध्ये वा रङ्गन्प्रसर्पन प्रवाहो निरन्तरपयःपूरो यस्यास्तादृशी। दिवि सीदन्त्यवतिष्ठन्ते इति शुसदो देवास्तेषामधिपः पुरंदरस्तस्य नदी सरिद्नेव । यथा देवनदी तथा देवेन्द्रस्यापि नदी। यदुक्तम्-'सुरेन्द्रतटिनीतीरेषु सिद्धाङ्गनाः' इति भोजप्रबन्धे ॥
લોકાથ શત્રુંજય પર્વતના કેઈ સ્થાનમાં ચાંદીના શિખર ઉપર સમ્યફપ્રકારે પ્રસરતી અવિચ્છિન્ન ઝરણાંની જલધારા કઈ અદ્વિતીય શેભા ધારણ કરતી હતી. તે જાણે હિમાચલના શિખરની મધ્યમાં જેનો પ્રવાહ પ્રસરી રહ્યો છે તેવી દેવગંગા ન હોય! પાળા
जलधिभवनजम्भारातिसारङ्गचक्षु
दिगवनिधरमूर्धालम्बिबिम्बौ दिनादै।। रजतकनकराजत्कर्ण पूराविवैतद्विमलगिरिरमायाः पुष्पदन्तौ विभातः ॥८॥
