________________
_
हीरसौभाग्यम्
सर्ग १४ श्लो० २७०-२७२
ભાનુચન્દ્ર ઉપાધ્યાયને આપની પાસે મૂકીને હે રાજન, આપની અનુજ્ઞા હોય તે ગુરુદેવની આજ્ઞાથી ગુરદર્શન માટે ઉત્સુક બનેલે હું ગુરુદેવને વંદન કરવા માટે જાઉં.”
૨૭૦માં
प्रह्लादेन ततो गुरून्प्रति निजात्पार्धात्स जेजीयकामारीणां फुरमानढौकनकरः संदेशवाचो वहन् । श्रीमत्सूरिसितांशुशासनकृपाकोशानिशश्रावण
च्छेकः प्रैषि नृपेण बाचकवरः शान्त्यादिचन्द्राभिधः ।। २७१॥ तत आदेशमार्गणानन्तरं नृपेणाकब्बरेण निजात्स्वकीयात्पार्धात्समीपात्प्रह्लादेन शान्त्यादिचन्द्राभिधः वाचकेषु विधुः शान्तिचन्द्रोपाध्यायः गुरून् श्रीहीरविजयसूरी. न्द्रान प्रति प्रेषि प्रस्थापितः । किंभूतः । जेजीयकाख्यो गौर्जरकरविशेषस्तन्मोचन युक्तामारीणां फुरमानं स्वनाममुद्राङ्कितलेखः स एव ढौकनं प्राभृत नृपोपदा करे हस्ते यस्य । किं कुर्वन् । संदेशवाचः साहिना संदिष्टान् कथितान् वाग्विलासान् वहन विभ्रत् । पुनः किंभूतः । सूरिसितांशो-रविजयसूरीचन्द्रस्य शासनादादेशात्कृपारसकोशः स्वकृतकाव्यग्रन्थविशेषस्तस्यानिशं निरन्तर श्रावणं साहेः कर्णप्राघुणकीकारकत्स तत्र छेकश्चतुरः ॥
શ્લેકાર્થ જીજયારે અને અમારિપ્રવર્તનનાં જેના હાથમાં ફરમાને છે, અને બાદશાહને મૌખિક સંદેશ ધારણ કરતા તેમજ ગુરુદેવની આજ્ઞાથી પિતાને બનાવેલે “કૃપાકર્ષ” નામને ગ્રંથ નિરંતર બાદશાહને સંભળાવનારા પંડિત શ્રેષ્ઠ શાંતિચન્દ્ર ઉપાધ્યાયને અકબર બાદશાહે પિતાની પાસેથી આનંદપૂર્વક પ્રયાણ કરાવ્યું. પર૭૧
हमाउंसूनोः फरमानदानाद्युदन्तमुद्वेलकृपापयोधेः ।।
प्रीत्या समेत्याप्त इवात्र सोऽपि न्यवेदयत्सूरिपुरंदरस्य ॥ २७२ ।। सोऽपि शान्तिचन्द्रवाचकेन्द्रोऽपि अत्र गुर्जरमण्डले पत्तने वा समेत्यागत्य प्रीत्या मुदा । 'मुत्प्रीत्यामोदसंमदः' इति हैम्याम् । हमाउंसनेारकब्बरपातिसाहेः फुरमानस्य स्वमुद्राङ्कितलेखस्य दानं विश्राणनं गुरून्प्रति प्रेषण यत्र तादृशमुदन्त वृत्तान्त सुरिपुरदराय न्यवेदयत्कथयांचकार । क इव । आप्त इव । यथा विश्वस्तः केनचित्कथित सर्व वृत्तान्तं निवेदयति । किंभूतस्य हमाउंसनाः । उद्वेलो वेलामतिक्रान्तोऽतिप्रवृद्धः कृपारूपः पयोधिः समुद्रो यस्य यस्मिन्वा ॥ इति शान्तिचन्द्रोपाध्यायगुर्जरागमनं फुरमानदानं च ॥