________________
सर्ग १४ श्लो २६८-२७० ] हीरसौभाग्यम्
५९९
જવા ઈચ્છતા હીરવિજયસૂરિજીને ‘જ્યાં સુધી આચાય દેવની સ્થિરતા થાય ત્યાં સુધી મારા સમસ્ત રાજ્યમાં ‘અમારિપ્રવતન' અને પ્રજા ઉપરના કર રહે કરવા', આવા સોંકલ્પથી સીરાહીના રાજા સુરપ્રાણે ચાતુર્માસિક સ્થિરતા કરવા માટે પોતાના પ્રધાનેા દ્વારા આગ્રહ કર્યાં; તેથી આચાય દેવે વર્ષાકાળમાં સીરાહીને વિભૂષિત કરી. ૫૨૬૮૫
हेमसूरीश्वरेणेवाण हिल पुरपत्तनम् ।
क्रमाद्विहरता तेनालंचक्रे व्रतिचक्रिणा ॥ २६९॥
क्रमाच्चतुर्मास प्रतिक्रमणानन्तरं पारणके विहरता क्रमाद् ग्रामानुग्रामं सुखं सुखाद्वा विहारं कुर्वता तेन व्रतिचक्रिणा सूरीन्द्रेणहिल्लपुरं नाम पत्तनमलंचक्रे । केनेव | हेमसूरीश्वरेणेव । यथा हेमचन्द्रसूरिपुरंदरेण पत्तनमलंक्रियते ॥ इति गुर्जर देशागमनम् ||
શ્લેાકાશ
કાર્તિક ચાતુર્માસિક પ્રતિક્રમણ કરીને સુખપૂર્વક વિહાર કરતા આચાર્ય દેવે શ્રીહેમચન્દ્રાચાયની જેમ અણહિલ્લપાટણને અલંકૃત કર્યુ. ૫૨૬૯મા
निःशेषोचितकर्मकर्मठधियं वाचैव वाचस्पतिं
मुक्त्वा तत्र च भानुचन्द्रविबुधाधीशं गुरूणां गिरा । श्रीमद्वाचकशान्तिचन्द्रगणिनेत्याख्यायि साहेः पुरः
शिष्टिः स्याद्यदि वः प्रयामि तदहं नन्तुं गुरूनुत्सुकः ॥ २७० ॥
श्रीमान् शोभाकलितो वाचक उपाध्यायः शान्तिचन्द्रगणिना शान्तिचन्द्रोपाध्यायेन साहेरकब्बरस्य पुरोऽग्रे इत्याख्यायि प्रोक्तम् । इति किम् । यदि वा युष्माकं शिष्टिराज्ञा स्यात् तदा उत्सुक उत्कण्ठितोऽह गुरून हीरसूरीन्नन्तुं नमस्कर्तुं गच्छामि । किं कृत्वा । गुरूणां सूरीणां गिरा शासनेन भानुचन्द्रनामानं विबुधाधीशं प्राज्ञपतिं तत्र फतेपुरे साहिपार्श्वे वा मुक्त्वा संस्थाप्य । किंभूतं भानुचन्द्रविबुधाधीशम् । निःशेषाणि सम स्तानि उचितानि साहिकथनयेाग्यानि यानि कर्माणि कार्याणि तेषु कर्मठा कार्यशूरा प्रतिभा प्रज्ञा मतिर्यस्य । पुनः किंभूतम् । वाचा वाग्विलासेन कृत्वा वाचस्पतिं बृहस्पतिमिव ॥
શ્રીશાંતિચન્દ્ર ઉપાધ્યાયે અકખર ફાય કરવામાં નિપૂણ પ્રતિભાવાળા અને
શ્લાકા
ખાદશાહની આગળ આ પ્રમાણે કહ્યું : 'સવે વાણીમાં બૃહસ્પતિ સમાન વિદ્વદ્ શિરામણ