________________
-
सर्ग १४ श्लो० २५०-२५२ ]
हीरसौभाग्यम्
५८९
स्तूपान् प्रणेमिवान्नमति स्म । पञ्चशती प्रभवस्वामिसहिता चौरसाधूनां जम्बूस्वामियुक्तानामष्टानां कनीनां नवानामति 'मातृपितृणां नव त्रिभिर्गुणिताः सप्तविंशतिर्जातं यथोक्तमानं सप्तविंशत्यधिका पञ्चशतीस्तूपाः सन्तीति ॥ मथुरायात्रा ॥
શ્લોકાઈ શ્રી હીરસૂરિજીએ મથુરાપુરીમાં જંબુસ્વામી અને પ્રભવસ્વામી વગેરેનાં પાંચસોને सत्तावीश स्तूपानां शन या. (भूस्वामी) तमना मातापिता, मा ४न्यामा, તેમનાં માતાપિતા કુલ–૨૭ અને પ્રભવસ્વામી સહિત પ૦૦ ચોર. કુલ પર૭.) ૨૫
गोपालशैलेऽथ सुपर्वसमावष्टम्भनस्तम्भ इवाभ्युपेत्य । समं जनौधैर्जिनसार्वभौमं ककुमकेतुं नतवान्बतीन्द्रः ॥ २५१ ॥
अथ मथुराथात्रानन्तरं व्रतीन्द्रः सूरिः जनौधैर्भविकप्रकरैः समं सार्धमुपेत्यागत्य गोपालशैले 'ग्वालेरगढ' इति लोकोक्त्या तत्र ककुद्मान वृषभः केतुश्चिह्न यस्यैतावता ऋषभस्वामिनं जिनाः सामान्यकेवलिनः तेषु तेषां मध्ये वा सार्वभौमं चक्रवर्तिनं नतवान् प्रणमति स्म । किंभूते गोपालशैले । सुपर्वसद्मनः स्वर्गस्यावष्टम्भनार्थमाधारकृते विधिना विश्वसृजा कृते स्तम्भे स्थूणा वागिव ॥
શ્લોકાથ
ત્યારપછી, હીરવિજયસૂરિજીએ સંઘસહિત ગોપાલલ (ગ્વાલ્લીયરગઢ) આવીને સામાન્ય કેવલીઓમાં ચક્રવતી શ્રીઝષભસ્વામીનાં દર્શન કર્યા. તે પાલગઢ જાણે સ્વ કના આધાર માટે સ્તંભ ન હોય ! પ૨૫૧
द्वापञ्चाशद्गजमितवृषभप्रतिमां स सिद्धशैल इव । प्रभुस्परा अपि तस्मिन्मूर्तीजै नीरनंसीत्सः ।। २५२ ॥
स प्रभुः सूरिः सिद्धशैले शgजयपर्वते इन तस्मिन् गोपगिरौ द्वापञ्चाशतो गजा वस्त्रादिप्रमितिकरणार्थ वंशमया काष्ठमया वा यष्टिविशेषास्तैर्बिपञ्चाशद्भिर्मिता प्रमाणीकृता या वृषभस्यादिनाथस्य प्रतिमा मूर्तिस्तामाशां वरीयाकृतित्वावासक्षेपपूर्वकमनंसीत् . प्रणतवान् । अपि पुनरपरा अन्या अपि जनीर्जिनसंबन्धिनीमूर्तीः प्रतिमाः पञ्चाशश्चत्वारिंशत्पञ्चविंशत्रिशविंशत्यादिगजमानास्तथैव पूर्व प्रतिमाघन्नेमिवान् ॥
१. मध्यमपदलोपिसमासत्वेन नानादिः प्रसक्तिः
