________________
५८०
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग १४ श्लो० २३३-२३५
નેત્રોની શોભાના ગ્રાહકે હોવાથી નીતિનિપુણ રાજા તમારે અવશ્યમેવ વધ કરશે.”
॥२33॥
इत्थममी प्रति दयिताः प्रोचुर्मा स्म भयं मनसापि जिहीध्वम् । येन सपक्षतयेव न पश्येत्सूरिगिराभिमुखं नृपतिनः ॥ २३४ ॥
अमी चकोरखञ्जरीटाः पतत्रिणः दयिता स्वस्वप्रियाः प्रति इत्थममुना प्रकारेण प्रो. चुाचक्षते स्म। इत्थं कथम् । हे कान्ताः, यूयं मनसापि स्वचित्तेनांशमात्रमपि भय साध्वसौं मा स्म जिहीध्वं मा गच्छत । येन कारणेन सरिगिरा गुरोर्दयोपदेशप्रदान. श्रवणेन नृपतिर्नास्माकमभिमुख कुदृष्ट्या घात्वार्ता तु दूरे तिष्ठतु विरुद्धशापि संमुख पश्येन्नावलोकयेत् । उत्प्रेक्ष्यते-सपक्षतयेव सह पक्षण परिवारेण वर्तन्ते ये ते सपक्षारतत्तथा । 'जे परिवारइ अग्गला ते गञ्जणां न जाई' इति वचनात् । पक्षः पक्षक शाकारिमिर्मित्रादिभिर्वा वर्तन्ते ये अथवा समानः पक्षो गोत्र येषां ते सगोत्राः। पक्षी गोत्र परीवारे पक्षतौ च' इत्यनेकार्थः । तेषां भावः सपक्षता त्या पक्षयुक्तत्वेन एक. गोत्रत्वेन वा । बहुपक्षो हन्तुमशक्य एकपक्षश्च हन्तुमयुक्तः ॥ इति चकोरखञ्जन मिथुनालापाः । इति खचराः ।।
શ્લોકાઈ
ચરો અને ખંજરીઓ પિતપોતાની પ્રિયાઓને કહે છે કે હે પ્રિયાએ, તમે મનમાંથી ભયને બિલકુલ દૂર કરે; કારણ કે આચાર્યશ્રીની વાણીથી અકબરબાદશાહ આપણી સામે કરદષ્ટિથી પણ જેતે નથી, તે પછી વધની તો વાત જ શું કરવી ! વળી, આપણે પરિવાર સહિત (પક્ષસહિત-બીજા અર્થમાં ઘણાં છીએ) છીએ, તેથી પણ આપણે વધ કરી શકશે નહીં. જે ૨૩૪ છે
. न्यगददनिमिषीनं मीनमेतत्किम रमसे रमणीसखः सुखेन ।
अनय नयपयोधिपारदृश्वा किमु कुलवैरितया हनिष्यति त्वाम् ॥ २३५॥
अनिमिषी मत्स्यी इ- स्वकान्त' मीनं मत्स्यमिति न्यगददाचख्यौ। हे मीन, रमणी. सखः बहुस्त्रोकत्वेन स्वान्यनारीकलितः किमु कथं रमसे सलिले स्वेच्छया क्रीडसि बहमत्स्यीभीः सार्ध विलससि । केन । सुखेन शर्मणा । निरपायं क्रीडानिषेधहेतुमाह- हे अनय, न विद्यते नया निजकुलक्षयकारित्वेन न्यायो यस्मिन् । मत्स्य गलागलिन्याय जेह जेह नइ पहुचइ ते हनइ खाय' इति लोकवार्ता । तथा न्याय एवागाधत्वात्पयोधिः समुद्रस्तस्य पारदृश्वा पारगामी नीतिभिः रामचन्द्रो भूपतिस्त्वां भवन्त हनिष्यति कृतान्तनिकेतनातिथेयीं ग्राहयिष्यति। उत्प्रेक्ष्यते-कुलस्य स्ववंशस्य रितया संहारकत्वेन