________________
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग १४ श्लो० १८८-१९०
સુવર્ણ આદિ કંઈપણ ગ્રહણ કરતા નથી તે મારા ઉપર કૃપા કરીને ખાસ આપના માટે કંઈપણ ગ્રહણ કરીને મને કૃતકૃત્ય બનાવે; આ પ્રમાણે બાદશાહે કહ્યું ત્યારે આ ૧૮૮ છે
सम्यग्विमृश्य गुरुणा निजभूमिभर्तु
रामुष्मिकैहिकसुखप्रतिभूभविष्णुः । क्षीराब्धिसू नुरिव पर्युषणाष्टसंख्य
घस्रेष्वमारिमवनीरमणाद्ययाचे ॥ १८९ ॥ गुरुणा हीरविजयसूरिणा सम्यक् चित्तावधानदानपूर्वकं विचारयित्वा अवनीरमणादकब्बरसाहिपार्धात्पर्युषणायाः सांवत्सरिकपर्वणः वसुमिता अष्टसंख्या प्रमाण येषां तेऽष्ट संख्या धस्रा वासरास्तेषु अमारिं जगज्जीवाभयप्रदानं ययाचे अभ्यर्थयामासे । का इव । क्षीराब्घिमनुरिव । यथा केनचित्पुंसा वदान्यनृपपाश्चत्पाथोधिनन्दना श्रीयांच्यते । किं लक्षणाममारिम् । निजस्य सरेरात्मनः भूमिभर्तुरकब्बरस्यात्मनश्च आमुष्मिकं स्वर्गापवर्गभवं तथा जैहिकं पुत्रकलनधनधान्यमाण्डीकसार्वभौमादिपदवीसंभवं च यत्सुखे साते तयोः प्रतिभूभविष्णुः साक्षिणीभवनशीला ॥
मनीला ॥
પ્લેકાર્થ
જેમ કેઈ પુરુષ, દાનેશ્વરી પાસે લક્ષ્મીની યાચના જર તેમ હીરવિજયસૂરિજીએ સમ્યફપ્રકારે વિચારીને પિતાના અને રાજાના અલેક-પરલેકના સુખ માટે સમર્થ સાંવત્સરિકપર્વરૂપ પર્યુષણના આઠ દિવસમાં દેશનજીને અભય આપવારૂપ 'अभारिनी यायना ४२१. ॥ १८६ ।।
उद्वेलिताखिलशरीरिकृपापयोधी- . __प्रेक्ष्य प्रभून्हृदि चमत्कृतिमादधानः । . चत्वार्यहान्युपरि सन्तु भवद्वतानां
चूलावदेत्र मम तं नृप इत्यवादीत् ॥ १९
॥
नृपः साहिस्तं सूरि प्रति इत्यवादीत् इदं वदति स्म । इति किम् । हे प्रभो, भव. दभिवतानां श्रीमद्याचितानां पर्युषणाष्टदिनानामुपरि अधिकानि मम पुण्यार्थ चत्वारि अहानि दिनानि सन्तु भवन्तु । किंवत् । चूलावत । यथा दशवकालिकादिकानां केषां. चिच्छास्त्राणामुपरि चूला भवति, यथा वा सप्तदशसहस्रयोजनप्रमाणलवणसमुद्रजलानामपरिष्टाज्जलशिखा जायते, तथवैते वासराः श्रीमददृतेभ्यो दिवसेभ्योऽभ्यधिका भृयासुः।
