________________
सर्ग ९ श्लो० १३२-१३५]
हीरसौभाग्यम्
५७
પ્લેકાર્થ મેઘજીઋષિની દીક્ષાના સમયે કુબેર સમાન દાનવીર શ્રીમંતોએ અઢળક ધનનું દાન કર્યું. ગાંધર્વવર્ગે મધુર સ્વરે ગીતગાન કર્યું, નૃત્યકારોએ વિવિધ પ્રકારનાં નૃત્યનું નિર્માણ કર્યું તેમજ મંગલ પાઠકેએ ઉચ્ચસ્વરે બિરૂદાવલિ કરી. ૧૩રા
वैधेयवनिरीयान्धकूपात्कूपे पतामि किम् । परपक्षान्गणैः स्वस्य स्वस्याहृतिकृतस्तदा ॥ १३३ ॥ अवमत्येति दीक्षां स श्रीहीरविजयान्तिके ।
सत्याकृतिमिवादत्त संगमे सुगतिश्रियाम् ॥ १३४ ॥ (युग्मम्) स मेघजीमुनिः श्रीहीरविजयसरेरन्तिके संनिधौ पार्श्वे दीक्षां जैनतपस्यां जग्राह गृहूणाति स्म समादत्तवान् । कामिव । सत्याकृति सत्याकारमिव । लोके 'संचकार' इति प्रसिद्धः । कासाम् । सुगतीनां स्वर्गापवर्गफलदानां श्रियां लक्ष्मीणाम् । उत्प्रेक्ष्यते वा-त्रिदिवशिखराणां सत्याकृतिमिव । किं कृत्वा । इत्यमुना प्रकारेण तदा तस्मिन्दीक्षाग्रहमहोत्सवसमये परपक्षान परगच्छीयान् खरतरस्तनिकादीनवमत्यागणयित्वा । विमुच्येत्यर्थः । किंभूतान् परपक्षान् । स्वस्यात्मनः गणगच्छस्तस्य मेघजीमुनेराहूतिकृतः आकारणविधायिनः । आकारणं सरिपदादिप्रदानादिना लोभयित्वा हठं कुर्वन्तीति तान् । इति किम् । यदहं वैधेयवन्मातृशासितो मूर्ख इव ज्ञानवानप्यज्ञानवानिव अन्धकूपात् ध्वान्तोपचितान्तरावटानिरीय निर्गत्य पुनर्वितीयवारं कूपे अपरस्मिन्कूपे किं कथं पतामि झम्पामि । अपि तु नैव पतिष्यामीत्येवं विचार्येत्यर्थः ॥ युग्मम् ॥
કાર્થ - ઈતરગચ્છવાળાઓએ આચાર્યપદ આદિ પ્રભને બતાવ્યાં છતાં એક વખત અંધકાર પૂર્ણ કુવામાંથી નીકળીને મૂર્ખ માણસની જેમ પુનઃ અંધકારમય કુવામાં શા માટે પડું?” આ પ્રમાણે સ્વયં વિચારીને, અન્યગચ્છવાળાઓનાં આમંત્રણને અવગણી મેઘજીઋષિએ શ્રી હીરવિજયસૂરિ પાસે સુગતિરૂપી લક્ષમીનાં સંગમની સાક્ષીભૂત એવી પ્રવજયા ગ્રહણ કરી ૧૩૩ ૧૩૪
उद्दयोतं शासने तेने विजयं दुर्दशां च यत् । इतीवास्य व्यधात्सरिरुद्दयोतविजयाभिधाम् ॥ १३५ ॥
हि, सौ, ८
