________________
सौभाग्यम्
[ सर्ग ९ श्लो० १२९ - १३२
અને પૂ દેશના થાનસિંહ આદિ શ્રાવકોએ મેઘજીઋષિના દીક્ષામહાત્સવના પ્રારંભ
કર્યાં. ૫૧૨ા
५६
पूरिताशेषदिग्ध्वानढक्का तद्यशसामिव ।
तन्महो भूपदित्रयात्राका क्वणा हव ॥ १३० ॥
कुलशैलपयोराशिप्रतिध्वनिविधायिनः ।
वाद्यमानघनातोद्यनादाः प्रादुरबीभवन् ॥ १३१ ॥ ( युग्मम् )
वाद्यमानानि ताड्यमानानि वादित्रवादिकैर्जनैः करैर्दण्डेन वा निहन्यमानानि धनानि प्रभूतानि आतोद्यानि तूर्याणि तेषां नादाः शब्दाः प्रादुरवीभवन् प्रकटीभवन्ति स्म । किंभूताः । कुलशैलाः मेरुमन्दर कैलाशादिकाः कुलाचलाः तथा पयोराशिः समुद्रस्तेषु ये प्रतिध्वनयः प्रतिशब्दास्तान्विदधते प्रणयन्तीत्येवंशीलाः । उत्प्रेक्ष्यते - तद्यशसां तस्य मेघजीऋषेः यशसां कीर्तीनां पूरिता निर्भरं भृता अशेषाः समस्ता दिशो दशाप्याशा यैस्तादृशा ध्वानाः शब्दा यासां ता ढक्का यश. पटहानि स्वाना इव । अथवा तस्य मेघजीमुनेर्यश एव भूपो राजा तस्य दिशाँ समस्तहरितां जयनशीला यात्रा वैरिव्रजोपरि विजयकृते प्रस्थानं तस्य तदर्थं वा ढक्काक्वणा निःस्त्राननिःस्वता इव । राज्ञां हि प्रयाणेषु निःस्वाना वाद्यन्ते, तद्ध्वनिभिश्च सर्वेऽपि सज्जीभवन्ति ॥ युग्मम् ॥
શ્યાકા
મેરૂ-કૈલાસ આદિ કુલપ°તા તથા સમુદ્રમાં પાતાના અવાજના પડઘા પાડનારા વાજિંત્રોના સ્પષ્ટ અવાજો પ્રગટ થયા. જાણે સમસ્ત દિશાઓમાં વ્યાપ્ત એવા મેઘજીઋષિના યશના પહ હોય અથવા મેઘજીઋષિના યશરૂપી રાજાને દિવિજયના પ્રયાણુમાટેના નિશાન કા હોય તેમ વાજિંત્રાના અવાજો પ્રગટ થયા. ૫૧૩૦૫૧૩૧
वदान्यैः श्रीवद्दानं ददेऽगीयत गायनैः । अनतिं नर्तकैरुच्चैर्बन्दिभिर्विरुदावली ॥ १३२ ॥
तत्र मेघजीऋषिदीक्षासमये श्रीदवद्धनदैरिव वदान्यैर्दानशौण्डैर्विश्राणनशीलैर्दानं ददे दत्तम् पुनयिनैर्गन्धर्ववर्ग मधुरध्वनि अगीयत । पुनर्न किनटेस्ताण्डवाडम्बरविधायिभिरनतिं नृत्यं निर्मितम् । पुनः बन्दिभिर्मङ्गलपाठ के बिरुदानामावलिः श्रेणिः उच्चैः कथिता ॥