________________
सौभाग्यम्
[ सर्ग ९ श्लो० ११५ - ११७
किं कृत्वा । इत्यमुना प्रकारेणार्थात्स्वयं तथा सिद्धान्तविरुद्धवचनभाषणभीरुकस्वाभिलषितज्ञापरगीतार्थेश्च चेतसि स्वस्यैव चेतसि वेत्ति । विचिन्त्य चिन्तयित्वा । विचार्ये - त्यर्थः । क इव । पण्डावानिव । यथा तत्त्वानुगतमतिमान् पण्डितो मेधावी विचिन्तयति । सम्यग्देवगुरुधर्मादितत्त्वं विचारयति । च पुनः सचिवैरमात्यैरिव आलोचेषु मन्त्रणेषु चतुरैर्निपुणैः कैश्चिदात्मीयैः सिद्धान्तवचनभाषणातिभीरुक स्वाभिमताभिप्रायज्ञापर गीतार्थे - चालोच्य विचारयित्वा च ॥ युग्मम् ॥ इति मेघजीमुनेर्लुम्पाकमतत्यजनम् ॥
५०
લેાકા
મેઘજીઋષિએ, પંડિતની જેમ આ પ્રમાણે વિચારીને, ખથવા મંત્રા કરવામાં ચતુર મંત્રીએની જેમ વિચારીને જેમ રાજહંસ અપવિત્ર ખાખે!ચીઆના ત્યાગ કરે તેમ મેઘજીઋષિએ પોતાના ત્રીસ સાધુએની સાથે પોતાના મતને (લુ પાકમતને!) ત્યાગ કર્યાં. ૫૧૧૪૫ ૫૧૧પાિ
निर्जित्य स्वमतैश्वर्यस्मयं तौर्यत्रिकोत्सवैः ।
प्राणमत्प्रतिमां जैनीं जयीव निजमातरम् ॥ ११६ ॥
स मेघजीऋषिः स्वस्यात्मनो मतस्य लुम्पाकवर्गस्य ऐश्वर्यमाधिपत्यं तस्य स्मयम हंकारं गर्व' निर्जित्य पराभूय । तदैश्वयें मुक्त्वेत्यर्थः । अथवा 'निर्मुच्य' इति पाठो वा । तत्र निःशेषेण मुक्त्वा संबन्धमात्रमप्यरक्षयन् त्यक्त्वा । 'निर्मुक्तः पञ्चदेह्या परमसुखमयः प्रास्तकर्मप्रपच्चः' इति पञ्चमीस्तुतौ । तौर्यत्रिकोत्सवै गीत नृत्य वाद्यत्रिकेणोपलक्षितश्राद्धजनार
महामहैः सार्धं जैनीं जिनसंबन्धितीं प्रतिमा मूर्ति प्राणमत् प्रणमति स्म । क इव जयtव । यथा निखिलदिमङ्गलनिर्जयनशीलः पृथिवीपालो निजमातरं स्वजननीं प्रणमति ॥
શ્લાકા
જેમ દિવિજય કરીને આવેલે રાજા પોતાની માતાને પ્રણામ કરે તેમ મેઘજીએ કુંપાકમતના અધિપતિપણાના ગને જીતીને (ત્યાગ કરીને) ગીત, નૃત્ય અને વાજિંત્રો સહિત શ્રાવકાએ કરેલા ઉત્સવપૂર્ણાંક જિનેશ્વર ભગતની પ્રતિમાને પ્રણામ કર્યાં. ૫૧૧૬૫
कलौ स्वकामिताप्राप्तेर्लोकानालोक्य सीदतः । पूर्णकामांश्चकीर्षु तान्स्वः सुरगुरमिवागतम् ॥ ११७ ॥
