________________
सर्ग ९ श्लो० ११२ - ११५]
सौभाग्यम्
લેાકા
જેમ રિદ્રી પુરૂષોને રત્નભડાર દુલભ્ય છે તેમ આગમરૂપી રત્નગર્ભા–પૃથ્વીમાં રહેલો જિનપ્રતિમારૂપી રત્નભડાર દરિદ્ર એવા લુપાકમતાવલંબી પુરૂષાના દષ્ટિપથમાં आप्त न थयो ! ॥११२॥
ऐहिकामुष्मिके सौख्ये दूरेऽत्र स्थायिनो मम । नीतीरे सरः पङ्के निमनस्येव दन्तिनः ॥ ११३ ॥
४९
अत्र भवपरम्परापारावारप्रतिहरित्प्रसरत्ययः पूरान्तरनिपतनप्रस्फुरन्महावर्तभूते लुम्पा - • कमते तिष्ठति चिरं स्थितिं विरचयतीत्येवं शीलस्य स्थायिनो मम मेघजीनामात्मनः इहलोकपरलोकसंबन्धिनी सौख्ये शर्मणी दूरे विप्रकृष्टे वर्तते । भगवदाज्ञाविरोधेनोद्भूत भूयस्तरदुरन्तदुरितोदयप्रादुर्भूततिर्यङ्नरकाद्यनन्तदुर्भवपरम्परोपलम्भतः शर्मलेशोऽपि कुत्रस्थः सत्त्वः प्राप्नुयादिति । कस्येव । दन्तिन इव । यथा सरःपङ्के निदाधानिदाघ कृद्धर्मद्युतितीव्रतरकरनिकरशुष्काल्पीयः सलिलपल्वलबहुलजम्बाले निमग्नस्य सर्वेरप्यङ्गोपाङ्गैब्रूडित्वा स्थितस्य किंचिल्लक्ष्याङ्गस्य नीरतीरे पानीयप्रतीरे अतिदूरे भवतः ॥
લેાકાથ
અલ્પજલવાળા સરેાવરના કાદવમાં ખુટેલા હાથીને સરોવરને ક્રિનારા દૂર હાય છે તેમ જિનાજ્ઞા વિરૂદ્ધ ભયંકર લુંપાકમતરૂપી સમુદ્રમાં ડુબેલા એવા મને (મેત્રજીને) લૌકિક અને પારલૌકિક સુખ ઘણું દૂર છે. ૫૧૧૩ગા
चेतसीति विचिन्त्यासौ पाण्डवानिव पण्डितः । कैश्विच्चालोचचतुरैरालोच्य सचिवैरिव ॥ ११४ ॥
स पल्वलमिवामेध्यं हंसो लुम्पाकनायकः । अत्याक्षीत्पक्षमात्मीयं विनेयैस्त्रिंशता समम् ॥ ११५ ॥ ( युग्मम् )
स मेघजीनामा लुम्पाकानां नायकः स्वामी त्रिंशता शतसंख्यैर्विनेयैः शिष्यैः सममात्मीय लुम्पाकसंबन्धिनं पक्षं लुम्पाकमतं गच्छं वा अत्याक्षीजहाति स्म । क इव हंस इव । यथा राजमरालः पुरीषानेकास्थिपञ्जरविकटकण्टकठिक्कर कबहुजलं बालशेवालकलितमत एव मेध्यमपावनं वायसनिवासोत्पादशयनादिशकुन्नसंतानं पल्वलं त्यजति ।
हि, सौ, ७
