________________
[सर्ग ९ श्लो० ८४-८७
हीरसौभाग्यम्
३७
કહેલાં વચનને અંગીકાર કરે છે તેમ સૂરિભગવંતે પિતાના અભિપ્રાયને અનુસરવાવાળા સંઘના વચનને સ્વીકાર્યું. ૮૪
सूरीन्द्रेणाथ दैवज्ञैर्मुहूर्त निरधार्यत ।
एतन्महोदयस्येव प्रारम्भप्रथमक्षणः ॥८५॥ अथ संघाग्रहाङ्गीकारानन्तरं सूरीन्द्रेण दैवौतिकैः सार्ध मुहूर्त दोषादिनिर्मुक्तशुभवासरवेलालग्नं निरधार्यत निश्चीयते स्म । उत्प्रेक्ष्यते-एतस्य जयविमलप्रज्ञांशस्य यो महोदयो महानभ्युदयः तस्य प्रारम्भस्य प्रथम आधः क्षणः अवसरः कालविशेषः पञ्चदशलवलक्षणः ॥
કલેકાર્થ સંઘનાં વચનને અંગીકાર કર્યા બાદ સૂરી જોતિષીઓની સાથે શુભમુહુર્ત નિર્ણય કર્યો. તે જાણે આ વિમલમુનિના ભાગે દયની પ્રથમક્ષણ (પંદર લવરૂપ) ન હોય ! ૮૫
शिल्पिभिः कारितः संधैर्मण्डपो यन्मुनीशितुः ।
पट्टश्रियं वरीतु किं स्वयंवरणमण्डपः ॥८६॥ संधैः कमीपुरश्राद्धसमुदायैः कर्तृभिः शिल्पिभिर्वैज्ञानिकैस्तद्र्धकचातुर्यः कृत्वा साधनभूतैर्मण्डपो बहुजनाश्रयः कारितो निर्मापितः । उत्प्रेक्ष्यते-जयविमलनाम्नो मुनीशितुनिग्रन्थनाथस्य पट्टश्रियं धरीतुं सूरिपदलक्ष्मीमुद्रोढुं स्वीकर्तु किं स्वयंवरणमण्डपः ॥
શ્લેકાર્થ કમીપુરમાં શ્રાવકેએ શિલ્પીઓ પાસે મંડપની રચના કરાવી. તે જાણે વિમલ મુનીશ્વરના પટ્ટલમી સાથેના વિવાહ માટે સ્વયંવરમંડપ ન હોય ! ૧૮દા
एतद्व्यतिकरेऽनेककौतुकालोकलालसा । त्रिलोकी चित्रदम्भेन मण्डपे किमुपेयुषी ॥८७॥
एष चासौ व्यतिकरश्च एतव्यतिकर आचार्यपदप्रदानावसरस्तस्मिन्ननेकानि कौतुकानि आश्चर्याणि तेषामालोकने लालसा उत्सुका त्रिलोकी भुवनत्रयी चित्राणामालेख्यभाष
