________________
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग ९ श्लो ० ८२-८४
पृथिवीपुरहूतो राजा तनूजस्य निजनन्दनस्य राज्यस्य स्वसकलमण्डलाधिपत्यधुरं प्रदातुं कामयते ॥ ।
કલેકાર્થ જેમ રાજા પિતાના પુત્રને રાજ્યની ધુર અર્પણ કરવાની અભિલાષા કરે તેમ આચાર્યદેવ શાસનદેવીએ જેના અગણિત ભાગ્ય સૌભાગ્યની પ્રશંસા કરી છે તેવા પિતાના અંતેવાસી કમાણીના પુત્ર વિમલ નામનાં મુનિને આચાર્યપદ આપવાની અભિલાષાવાળા બન્યા. ૮૧ ૫૮રા
प्रक्रमे तत्र तत्रत्यसंघेनागृह्यत प्रभुः ।
तमिवाभिनवं सूरिशक्रमन्यं दिक्षता ॥८३॥ तत्र प्रक्रमे तस्मिन्प्रस्तावे तत्रत्येण कभीपुरीवेण संधेन श्राद्धवर्गेण भगवानगृह्यत । अर्थात्सरिपदप्रदानार्थ प्रभोराग्रहः कृतः । संघेन किं कर्तुमिच्छता । तमिव हीरविजयगणधरमिव अन्यमपरं अभिनवं सूरिशक्र गणभारधुरंधर दिदृक्षता द्रष्टुमिच्छता ॥
શ્લેકાર્થ નૂતન સૂરીન્દ્રને જેવા ઈચ્છતા કમીપુરના સંઘે સૂરિપદ પ્રદાનના મહોત્સવને માટે રિવરને અત્યંત આગ્રહ કર્યો. ૮૩
ततः स्वाशयसंवादि प्रपेदे तद्वचः प्रभुः । व्रतव्यतिकरे लौकान्तिकदेवोक्तमासवत् ॥८४॥
ततः संघाग्रहानन्तर प्रभुहीरविजयसूरिः स्वस्यात्मन आशयमभिप्रायं संवदत्यनुकरोत्येवंशीलं यादृशं गुरुचित्ते तादृश एव संघाग्रह इत्यर्थः । तद्वचः संघवचनं प्रपेदे प्रतिपन्नवान् । किंवत् । आप्तवत् । यथा जिनेन्द्रः व्रतव्यतिकरे दीक्षाग्रहणावसरे लोकस्य पचमकल्पस्य अन्तः प्रान्तोऽवसान तत्र तमिश्रराजिकान्तरालश:लिविमानेष । अचिअचिंमालि-वैरोचन-प्रभंकर-चन्द्राभ-सूर्याभ-शुकाम--सुप्रतिष्ठाभ-अरिष्टाभिघानेषु मवा लौकान्तिकाः। ते च नवविधाः । यथा-सारस्वत-आदित्य-वहि-घरुण-गर्दतोतुषित-अव्याबाध-आग्रेय-अरिष्टनामानो देवास्तेषामुक्त कथितमिवाङ्गीकृतवान् ॥ .
કલેકાર્થ દીક્ષા ગ્રહણ કરવાના અવસરે જેમ જિનેશ્વર ભગવંત નવ લેકાંતિક દેએ
