________________
सर्ग १३ श्लो० १९०--१९२ ]
हीरसौभाग्यम्
४३७
વેચ્છાએ આનંદપૂર્વક ચરે તેમ આપના હદયમાં લેશમાત્ર પણ કલેશને સંચાર नया !" ॥१०॥
विघ्नाय जज्ञे भगवत्समाधेरहं पयोवाह इवांशुभासाम् । युष्माकमाकस्मिकदुःखजन्मा तत्प्रत्यवायोऽजनि मे महीयान् ॥ १९१ ॥
हे सरयः, अहं भगवतां पूज्यानां ज्ञानमाहात्म्यादिगुणगणवतां युष्माकं समाधेः स्वास्थ्यस्य ध्यानस्य वा विघ्नाय अन्तरायकृते जज्ञे संजातोऽस्मि । क इव । पयोषाह इष । यथा जलवाहो मेघः अंशुभासां सूर्यकिरणानां विघ्नाय प्रचारप्रत्यूहाय । आवरणा येत्यर्थः । जायते तत्कारणाधुष्माकं श्रीमतामकस्मादज्ञातं भवमाकस्मिकमतर्कितोपपन्न वा यहःखमसात तस्माजन्मोत्पत्तिर्यस्य तादृशो महीयानतिगुरुम मम प्रत्यवायोऽपराधः पाप वा अजनि संजायते स्म ॥ इत्याकारणाचपराधोदभावनम् ॥
શ્લેકાર્થ
“ હે સૂરિવર, જેમ વાદળ સૂર્યનાં કિરણેને વિદન (આવરણ) ભૂત થાય તેમ હું આપની સમાધિમાં આકસ્મિક વિજ્ઞરૂપે બન્ય, મારે આ માટે અપરાધ था." ॥ १६१ ॥
क्ष्माचक्रचक्रीत्यथ थानसिंहमुद्दिश्य जग्राह वचो वचस्वी। हितैषिणा कल्प इवादसीयः पन्थाः कथं नो कथितः पुरो मे ॥ १९२ ॥
- अथ गुरोः स्वप्रत्यवायोदभावनानन्तरं वचस्वी वाचोयुक्तिमान् माचक्रस्य निखिलभूमीमण्डलस्य चक्री सार्वभौमोऽकब्बरसाहिः थानसिंहमुद्दिश्य संमुखमालोक्य इत्यमुना प्रकारेण वचो वाग्विलास जग्राह । वदति स्मेत्यर्थः । हे स्थानसिंह, त्बया भवता भे मम पुरोऽग्रे एषामयमदसीयः एतत्संबन्धी । 'नासादसीया तिलपुष्पवणम्' इति नैषधे । पकाशनपादचारादिको मार्गः साध्वाचारो वा कथं कुतः कारणात् नो कथितो न निवेदितः । केनेव । हितैषिणेव । यथा हित स्वस्य परस्य वा जनस्य इष्टापत्तिमिच्छ. त्यभिलषतीत्येवंशीलेन महात्मना पंसा कल्पः सम्यक्प्रतिरूप आचारः कथ्यते ॥
