________________
सर्ग १३ श्लो० १७७--१७९]
हीरसौभाग्यम्
४२९
अहो इति संबोधनप्रश्ने । हे सरे, सा का पुरी किंनाम्नी नगरी या पुरी दमिनां तपःक्रियादिकष्टैः स्वात्मदमनपराणां साधूनामीशैर्नायकैः श्रीमद्भिः वसन्तेन मधुसमयेन निर्मुक्तस्य फलपुष्पपल्लवदलादिविरहिततरुगणस्य वनस्यागुरूपां सदृशी दशामवस्थां प्रापि लम्भिता । तदभिधान भाषणीयमित्यर्थः । अहो सूरीन्द्राः, पुनरादिमैः प्रथमैः पुष्करावर्तनाभिः पयोदै धैरिव । इयमास्माकीना मेवातमण्डलसंबन्धिनी वा भूः पृथिवी बहुभिरनल्पैः ॥ अहोभिर्दिवसैरन्यकम्पि अनुगृहीता पावनीकृता इत्यागमादिप्रश्नः ॥ इति साहिकृतकुशलालापप्रश्नः ॥
લોકાથ
અહે સૂરિદેવ, વસંતઋતુ સિવાયની વનભૂમિને અનુરૂપ એવી કઈ નગરીને પુષ્પરાવર્ત આદિ મેઘની જેમ આપના વડે ઘણા દિવસોની સ્થિરતા કરીને पवित्र ४२॥ ?" ॥ १७७॥
इदं विनिर्दिश्य समुद्रकाश्चीरुच्ये मुखे तन्वति मौनमुद्राम् । धर्मस्य धात्रीमिव वृत्रशत्रुर्वाचंयमानां स उवाच वाचम् ॥ १७८ ॥
वाचंयमानां सम्यग्वाग्गुप्तिमतां वृत्रशत्रुर्यतीन्द्रः स हीरविजयनामा सरिर्वाचवाणीमुवाच वक्ति स्म । साहिप्रश्नामुत्तरं ददाति स्मेत्यर्थः । उत्प्रेक्ष्यते-सरिवाणी । धर्मस्य सुकृतस्य धात्रीमुपमातरमिव वर्घयिी भूमिमिव । स्थान वा । कस्मिन् सति । इद पूर्वनिगदितं कुशलादिप्रश्नं विनिर्दिश्य कथयित्वा समुद्रकाऊच्या जलनिधिमेखलाया भमिभामिन्या रुच्ये भर्तरि । 'रुच्यो घरयिता धवः' इति हैम्याम् । अकबरप्रथिवीपतौ मुखे स्ववदने मौनमुद्रां जोषेण कृत्वा मुद्रणां तूष्णीकां तम्यति कुर्वति सति ॥
શ્લેકાર્થ આ પ્રમાણે પૂછીને બાદશાહે મૌન ધારણ કર્યું. તે પછી મુનીન્દ્રશ્રી હીરવિજયસૂરિએ ધર્મની ધાવમાતા ન હોય તેવી વાણીમાં કહ્યું છે ૧૭૮ છે
क्ष्माकान्तकोटीरमणीमरीचिमधुव्रतापीतपदारविन्द । अवेहि वातं घुसदामिवाप्तवचःसुधापानविधायिनां नः ॥ १७९ ॥
