________________
४२८
हीरसौभाग्यम्
सर्ग १३ श्लो ० १७५-१७७
विद्यते । जागर्तीत्यत्र सत्तार्थः । यतः--'सत्तायामस्त्यास्ते जागतिविद्यते ध्रियते' इति क्रियाकलापे । अपि पुनरध्वजन्मा दूरमार्गोल्लकनोदभूतः कमः परिश्रमो वो युष्माक शरीर नाकामति न बाधते । किमिव । हिममिव । यथा सरःपद्म तटाकोत्पन्न कमल तुहिन व्यथयति ॥ इति शारीरकसुखप्रश्नः ॥
શ્લોકાર્થ
અકબર બાદશાહે આચાર્ય ભગવંતને આ રીતે કુશળ સમાચાર પૂછળ્યાઃ “હે આચાર્ય, આપના શરીરે નિરામયતા તે વર્તે છે ને ? હિમ જેમ સરોવરમાં ઉત્પન્ન થયેલા કમલને વ્યથિત કરે તેમ માર્ગને શ્રમ આપના શરીરને વ્યથિત કરતે નથી ને ?” મે ૧૭૫ છે
तपांसि वः सन्त्यनघानि कच्चिन्नास्ते समाधेः प्रतिबन्धकश्च । मनः प्रसन्नं पुनरस्ति नीरं पद्माकरस्येव धनव्यपाये ॥ १७६ ॥
हे मुनीन्दो, पुनर्यो युष्माकं तपांसि अनघानि प्रशस्यानि असौ तपस्वी तीव्र तपस्तप्त्वा मास्मद्राज्यादि वैभव गृहणीतादिति भावाद्विघ्रकर्तृकाणामभावात् निरन्तरायानि सन्ति विद्यन्ते । पुनः कश्चन धर्म द्वषी वो युष्माक समाधेानस्य प्रतिबन्धको विघ्नविधाता नास्ते न वर्तते । पुनर्युष्माक मनः प्रसन्नमनाविलमस्ति । किमिव । नीरमिव । यथा धनव्यपाये शरत्समये पद्माकरस्य कमलकुलालंकृतसरसो जल प्रसन्नमतिस्वच्छ स्यात् ।। इति साध्वाचारादिकुशलप्रश्नः ॥
શ્લોકાથ
“હે મુનીન્દ્ર, આપને પ્રશસ્ય તપ નિર્વિધનપણે વર્તે છે ને? કઈ પણ ધર્મઢેલી પુરુષ આપની સમાધિનો પ્રતિબંધક નથીને? તેમજ શરદકાલના સરોવરના જલની જેમ પ્રસન્ન-નિર્મલ છો ને ?” મે ૧૭૬
का सा पुरी प्रापि दशां दमीशैर्वसन्तनिर्मुक्तवनानुरूपाम् । अहो अहोभिर्बहुभिः पयोदैरिवादिमैर्भूरियमन्वकम्पि ॥ १७७ ॥
