________________
सर्ग १३ श्लो० ८३-८५ ]
हीरसौभाग्यम्
શ્યાકા
સ ંઘે શ્રમણેન્દ્ર શ્રી હીરવિજયસૂરીનાં દન કર્યાં, જાણે આ ભારતભૂમિને પાવન કરવા માટે શ્રી ગૌતમસ્વામીએ ફરીથી જન્મને ધારણ કર્યાં ન હોય ! ! ૮૩ ૫
प्रक्षाल्य दुग्धाम्बुधिना पयोभिः कृतं निरङ तनुजन्ममोहात् । पुरीदिदृक्षोपगतं मृगाङ्कमिवैनमन्विष्य तुतोष संघः ॥ ८४ ॥
३७५
संघ पनं रिमन्विष्य विलोक्य तुतोष जहर्ष । उत्प्रेक्ष्यते - पुरीदिदृक्षया श्रीकरीनगरी लक्ष्मीसमीक्षणकाङ्क्षया उपगतमायातम् । 'आगमने गमनार्थाः समभ्युपाङभ्यः पराः कथिताः' इति क्रियाकलापे । मृगाङ्क चन्द्रमसमिव । किंभूतम् । दुग्धाम्बुधिना क्षीरसमुद्रेण तनुजन्मना स्वपुत्रस्य मोहात्स्नेहात् चन्द्रस्य क्षीरसमुद्रोत्पन्नत्वेन द्वयोर्जन्य जनकभावसबन्धः । पयोभिः स्त्रक्षोरैः कृत्वा प्रक्षाल्य धावयित्वा निरङ्क निर्गतकलङकमलिनिमानं कृतं निर्मितम् ॥
ક્લાકાથ
સૂરીશ્વરને જોઇને સંઘ સંતુષ્ટ થયેા. આ સીક્રી (શ્રીકરી ) નગરીની શૈાભાને જોવા માટે આવેલા પોતાના પુત્ર ચદ્રને જોઈને, પુત્રસ્નેહથી પ્રેરાઈને ક્ષીરસમુદ્રે પેાતાના દૂધથી સાફ કરીને જાણે ચંદ્રને નિષ્કલંક કર્યા ન હોય ? ૫૫ ૮૪ ૫
स्वाहान्वितं वह्निमिवोपयन्ता श्रीसंघलोकः सुमुखीसखस्तम् । प्रदक्षिणीकृत्य समाधिपद्मानुषङ्गभाजं प्रणनाम भक्त्या ॥ ८५ ॥
श्रिया महर्ध्या युक्तः संघस्तं गुरु भक्त्या प्रणनाम नमस्करोति स्म । तं किंभूतम् । समाधिपद्माविशिष्टतमध्यानलक्ष्मा सहालिङ्गनैकतानाद्यनुषङ्गो मिथःसंश्लेषसंबन्धस्तं भजतीति । संघः किंभूतः । सुमुख्यः स्त्रियः सखायो यस्य । किं कृत्वा । प्रदक्षिणीकृत्य तिस्रः प्रदक्षिणा दत्वा । क इव । उपयन्तेव । यथा नरवाढयोषित्सखः परिणेता स्वाहया स्वपन्त्या अन्वित सहितम् | 'स्वाहाग्राहीप्रियस्य च' इति हैम्याम् । वह्नि प्रदक्षिणीकृत्य प्रणमति ।
