________________
हीरसौभाग्यम्
[ सर्ग १३ श्लो० ७५-७६
न्धान् विविधपूर्वपुरुषावदातान्वा जगुः । 'कै गै रे शब्दे' इति धातोः । कथयन्ति स्म गायन्ति इव । केचित्स्तुतिव्रताः पुरुषाः सुरेर्भट्टारकस्य यशः जगज्जनजेगीयमानां कीर्ति गायन्ति स्म । केऽपि मङ्गलपाठकाः जयारवान् जयजयेति शद्वानुदीरयन्ति स्म । पुनः चिनः अनति नृत्य चक्रे । कया । मुदा प्रमादाधिक्येन । अपि पुनस्तमः स्वाज्ञानं निजपाप वा अकर्ति मूलाच्छेदितम् । पुनः कैश्चिद्भविकैः पुण्ये इदं सर्वमप्युत्सवादिकं पुण्याधीनं तदैहिकामुष्मिककामिवत्तत्तदेव कुर्म इति पुण्यविषये प्रावर्ति प्रवर्तितम् । अत एव कुपथादुन्मार्गान्न्यवर्ति गुरुभक्तीभूतमन्यैर्वा तन्माहात्म्यावलोकनान्मिथ्यादृशां कुपक्षाणां वा मार्गान्मताद्वातिवर्तितम् ॥
३७०
શ્લાકા
કેટલાક ગંધર્વાં મધુર સ્વરે ગીત ગાતા હતા, કેટલાક આચાય દેવની કીર્તિ કથા કરતા હતા, કેટલાક મંગલ પાઠકેા જયજયકાર કરતા હતા, કેટલાક માણસેાષિત થઈ પેાતાના પાપનેા ઉચ્છેદ કરવા માટે નૃત્ય કરતા હતા, અને કેટલાક માણસેા ઉન્માર્ગોથી નિવૃત્ત થઈ સન્માર્ગોમાં પ્રવૃત્ત થતા હતા. ॥ ૭૫ ॥
खुरैरखानि प्रचतुरङगैर्धात्री खनित्रैः खनकैरिवात्र । गलन्मदाम्भोभिरिभैरिवाम्भोधरैर्धरा पकिलयांबभूवे ॥ ७६ ॥
अत्र गुरुमहोत्सवे प्रचलद्भिर्गुरुसंमुखं गच्छद्भिस्तुरङ्गैरश्वैर्धात्री धरित्री अखानि क्षोदिता । कैः । खुरैः स्वचरणनखशिखाभिः । कैरिव । खनकैरिव । यथा पूर्तकृदृभिः 'उड' इति भूमौ प्रसिद्धैः खनित्रैरिति भ्रमिखननेोपकरणैः खनित्रैः 'कुद्दाला' इति प्रसिद्धैस्तैः कृत्वा धरणी खन्यते । पुनः इभैः सिन्धुरैः गलदूभिः कपोलस्थलेभ्यो निःसरभिः मदाम्भोभिः दानवारिप्रवाहैर्धरा पृथिवी पङ्किलयांवभूवे जम्बालजालकलिता कृता । कैरिव । अम्भोधरैरिव । यथा मेघैः पयःप्रवाहैः भूर्जम्बालजालाकुला क्रियते ॥
શ્લાકા
જેમ જમીન ખેાદનારા માણસા કેાદાળાથી પૃથ્વીને ખેદે તેમ પ્રવેશ મહેાત્સવ સમયે આગળ ચાલતા અશ્વોની ખુરીએ વડે પૃથ્વી ખાદાઇ ! જેમ મેઘની ધારાથી ધરતી કાદવવાળી બની જાય, તેમ ભાગળ ચાલતા ગજેંદ્રોના મદ્દજલથી પૃથ્વી अहववाणी मनी गई ॥ ७६ ॥