________________
सर्ग १३ श्लो० ७३--७५]
हीरसौभाग्यम्
३६९
वीणा विपञ्चो । तथा 'गणना तु प्रभावती' इति हैमीवचनात् प्रभावतीनाम्नी वल्लकी करे हस्ते येषां तादृशा आसन्नभूवन् ।
શ્લેકાર્થ
કેટલાક માણસે વનપ્રદેશની જેમ તુંબને અવલંબીને રહેલા વાંસને તેમજ વિશિષ્ટ પ્રકારના આવાજ કરતા તાલવૃક્ષને ધારણ કરતા હતા, વળી કેટલાક કૃષ્ણની જેમ હાથમાં શંખને અને કેટલાક માણસો ઈશ્વરના ગણદેવોની જેમ હાથમાં વીણા घार ४२ता उता. ॥ ७ ॥
अपूरयन्केऽपि तदा त्रिरेखान्हंसायमानान्मुखपकजाडके । विनाधिपं किं विधृतावधानं जिघांसया विघ्नततेः सृजन्तः ॥ ७४ ॥
केऽपि शालिकाः शङ्खवादकाः तदा तस्मिन्व्यतिकरे त्रिरेखाम्कम्बूनपूरयन प्राणवातैः पूरयन्ति स्म वादयामासुः । किंभूतान । मुखमेव पङ्कजं कमलं तस्याङ्के उत्सते हंसायमानान् मरालानिवाचरतः । उत्प्रेक्ष्यते-विघ्नानां प्रत्यूहानां ततेोरण्या जिघांसया हन्तुमिच्छया विघ्नाधिपं विनायकं विधृतावधानं दत्तज्ञानोपयोगम् । सावधानमित्यर्थः। किंभूताः । सृजन्तः कुर्वन्त इव ॥
લેકાર્થ
કેટલાક શંખવાદકે મુખરૂપી કમલની મધ્યમાં રાજહંસ રૂપે રહેલા શંખે વગાડતા હતા; તે જાણે વિનોને સમૂહ નાશ કરવા માટે ગણેશને સાવધાન કરતા ન હોય! ૭ઝા
गीतिं जगुः केचन रासकांश्च सूरेयशः केऽपि जयारवांश्च । कैश्चिन्मुदानति तमोऽप्यकति प्रावति पुण्ये कुपथान्यवर्ति ॥ ७५ ॥
. केचन जना गान्धर्विका गीतिं मधुरध्वनिं गानं जगुर्गायन्ति स्म । केचन रासकगायकाः रासकान् जन्मदिनादारभ्य सूरिपदैश्वर्यपर्यन्तान रासान् प्राकृतभाषया चरित्रप्रब
हि सौ०४७
