________________
सर्ग ९ श्लो
६१-६३]
अथो पाथोजिनीनाथोऽभ्युदियाय नभोङ्गणे । कपोलकुङकुमक्लिन्नं प्राच्याः किं कर्णकुण्डलम् ॥ ६१॥
सौभाग्यम्
अथो संध्यारागानन्तर नभोङ्गणे आकाशाजिरे पाथोजिनीनां जलजन्मिनीनां नाथः प्राणपतिः सूर्यः अभ्युदियाय उदयाचलचूायामुद्गम लभते स्म । उत्प्रेक्ष्यते - कपोलस्य गण्डस्थलस्य पत्रवल्ली प्रापितेन कुङ्कुमेन घुसृणेन क्लिन्नं व्याप्तम् । 'अयमुदयति घुसृणारुणतरुणीवदनोपमञ्चन्द्रः' इति विदग्धमुखमण्डनवचनात् प्राच्या आखण्डलमहिष्याः पूर्वदिशः कर्णस्यैक कुण्डलं स्फुट' प्रकटं ताटङ्क इव ॥
ક્લાકાથ
२७
ત્યારપુછી આકાશરૂપ આંગણામાં સૂર્યના ઉદય થયા. તે જાણે ! કુંકુમના વિલેપનથી બ્યામ ગાલવાળી પૂર્વ દિશારૂપી સ્ત્રીનાં કાનનું એક દૈદીપ્યમાન કુંડલ, ! ॥१॥
पूषद्विषं प्रसाद्याम्भोमूर्ति नित्यानुशीलनैः । पद्मिनीभिरभीर्भर्ता पूषाहूतत् किमु ||६२||
पूषा भानुमान् उद्ययौ उदयमालिङ्गति स्म । उत्प्रेक्ष्यते - पद्विमनीभिः कमलिनीभिः प्रेयसीभिर्भर्ता स्वप्राणनाथः । अथ वा पद्मिनीभिररविन्दैर्बान्धवैः सुहृद्भिर्घा निजसुहृद्वन्धुराहूतः । सप्रणयं तादृशस्य प्रषद्विषः शंकरस्य नित्यमहर्निशमनुशीलनैः सर्वावसरसावधानताविधानाद्वैतसेवाभिः । जलमूर्तिरीश्वरस्य यदुक्तम्- 'क्षितिजल पवन हुताशनयजमानाकाशसोमसूर्याख्याः । यस्य खलु मूर्तयोऽष्टौ स भवतु भवतां शिवः सिध्यैः ॥' इति कविसमयोक्तिः । प्रसाद्य पूर्व प्रसन्नीकृत्याभयदानमार्गणसन्मानप्रदानादि सम्यग्वरोपादानपूर्व संतोष्य ॥
લેાકાશ્ડ
સૂર્યના ઉદય થયા ! જાણે કમલિનીએએ નિરંતર ખૂબ ભક્તિથી જલમૂર્તિ ઇશ્વરને પ્રસન્ન કરીને પેાતાના પતિ સૂર્યને પેાતાની પાસે મેલાન્ગેા ન હાય ! તેમ સૂર્યના ઉદય થયા ૫૬૨ા
अभ्रभूवल्लभेनेवोत्खातः प्रातर्निखेलता ।
प्रागिरेगैरिको गण्डोपलो बालारुणो व्यभात् ॥६३॥
