________________
सर्ग १३ श्लो० ७०-७१ ]
हीरसौभाग्यम्
पथि मार्गे पुरः फतेपुरसंघस्य पुरस्ताच्चरन्तो गन्धर्वाणां वाजिनां देवगायनानां च गणाः हर्षेण युक्ताः हेषा हयध्वनयः । 'हेषा हेत्वा तुरङ्गाणाम्' इति हैम्याम् । तासां मिषात्कपटात गणेन्द्रस्य गच्छपुरंदरस्य हीरस्ररेगुणान गायन्ति । किंलक्षणाः । वल्गितैद्वितीयगतिविशेषैः कृत्वा वेल्लितमन्दोलितं चञ्चलीकृतमङ्ग कायो यैस्ते । तत्राप्युत्प्रेक्ष्यतेअङ्गहारमङ्गविशेष नृत्याङ्गविशेष वितन्वन्तो विस्तारयन्त इव ॥
३६७
શ્લેાકા
વઙ્ગિત ગતિથી જેમનું અગ ચંચલ થયેલુ છે, તેવા આગળ ચાલતા અશ્વોના સમૂહો હષ વડે હૈષારવ કરવાના બહાને જાણે આચાર્ય દેવનાં ગુણુગાન કરતાં न होय ! ॥ ७० ॥
व्यसीसृपच्छ्रोत्रसुधायमानगाना तदा वैणिकपङक्तिरग्रे । किमागतामिन्द्रपुरीं पुरीं तां रसाद्दिदृक्षुस्तरगास्यसंसत् ॥ ७१ ॥
तदा तत्र प्रक्रमे वैणिकानां पङक्तिधरणी अग्रे संघस्य पुरस्ताद्व्यसीसृपद्विसर्पति स्म प्रचचाल | 'गच्छति विसर्पत्ययत्ययते' इति क्रियाकलापे । किंभृता । श्रोत्रयोः श्रोतृश्र वणयोः सुधायमानमम्रतमिवाचरत् गानं गीतं यस्याः । उत्प्रेक्ष्यते - अतिक्रान्ता स्ववैभवैः पराभूता इन्द्रपुरी अमरावती यया तस्याः सर्वनगरीभ्योऽतिशायित्वात् तादृशीं श्रीकरी नाम नगरीं रसादाश्चर्यौत्सुक्याद्दिदृक्षुद्रष्टुमिच्छुरागता समेता तुरगास्यानां किंनराणां संसत्सभा इव समूह इव । 'उडुपरिषदः किं नार्हन्ती निशः किमनौचती' इति नैषधे । 'उड्डपरिषदः तारासमूहस्य इति तद्वृत्तौ ।
શ્લેાકા
તે અવસરે જેમનાં ગીત કોંને અમૃતરૂપે અન્યાં છે, તેવી વીણાવાદકેની પંકિત સંધની આગળ ચાલતી હતી; તે જાણે પોતાના વૈભવ વડે જેણે ઇન્દ્રપુરીને પરાભૂત કરી છે, તેવી આ ‘સીક્રી' નામની નગરીને ઉત્સકતાથી જોવા માટે આવે छिन्नरोनो समूह न होय ! ॥ ७१ ॥
