________________
३४८
सौभाग्यम्
[ सर्ग १३ श्लो० ३३-३७
શ્લાકા
અકબર બાદશાહને અભિપ્રાય જાણવા માટે આચાય દેવે વિદ્વદ્ શિરેામણિ વિમલ હર્ષ ઉપાધ્યાયને મેડતા નગરથી જલદી વિહાર કરાવ્યા. જેમ બૃહસ્પતિ વડે ઇન્દ્ર પણ બૃહસ્પતિ સ ંયુકત થાય છે, તેમ ગુરુદેવના સાન્નિધ્યથી બૃહસ્પતિરૂપે બનેલા વિમલ ઉપાધ્યાયની પ્રતિભારૂપી દર્પણમાં ત્રણે જગતના પદાથૅના સમૂહ સ ંક્રાન્ત થયેા હાય तेवा हीरविन्यसूरिना मंत्री न होय ! | 33 ॥ ३४ ॥
प्रतिष्ठमानस्य ततो व्रतीन्दोः पदे पदे पौरपरम्पराभिः । महामह श्रीः समतानि भानोरहः समूहैरिव शारदीनैः ॥ ३५ ॥
ततो मेडतानगरात्प्रतिष्ठमानस्य प्रस्थान कुर्वतः । प्रचलत इत्यर्थः । व्रतीन्दोः सूरेः पदे पदे स्थाने पुरनगरग्रामादौ पौराणां नागरिकाणां परम्पराभिर्धीरणीभिः महामहश्रीरतिमहीयसी उत्सवानां शोभा समतानि निर्मिता । कस्येव । भानोरिव । यथा शारदीनैः शरत्काल संबन्धिभिः अहःसमूहेर्दिनवृन्दैः सूर्यस्य पदे पदे गरीयसी महसां किरणानां श्रीः संतन्यते । महः किरणवांची शब्दप्रभेदे नाममालायामकारान्तोऽप्यस्ति । यथामहं तु महसा साकम्' इति । तथा सकारान्तोऽप्युत्सववाची शब्दोऽस्ति । यथा नैषधे'एन' महस्विनमुपैहि सदारुणोच्चैः' इति । 'महस्विनमुत्सववन्तम् । महस्रशब्दः सकारान्तोऽप्यस्ति' इति तद्वृत्तिः । तेजस्विनं वा ॥
શ્લેાકાથ
જેમ શરદઋતુના દિવસેા વડે સૂર્યનાં કિરાની તેજોવૃદ્ધિ થાય છે, તેમ મેડતા નગરથી આચાય દેવ પ્રયાણ કરતાં સ્થાને સ્થાને ગામે ગામે અને નગરે નગરે અનેક સઘેાએ મહાત્સવની વૃદ્ધિ કરી, અર્થાત્ અનેક મહાત્સવાનું આજન કર્યું. ॥ ૩૫ ૫
फतेपुरं सागरमेखलाना वस्वोकसारामिव गन्तुमिच्छुः ।
यावत्स साङ्गां नगरं पवित्रीकरोति वाचंयमचक्रवर्ती ॥ ३६ ॥
भूपं प्रति प्राक्प्रहितोऽथ तावच्छ्रीवाचकेन्द्रो विमधादिहर्ष: । सैन्येन सैन्येश इवानुयातो विदग्धवृन्देन फतेपुरेऽगात् ॥ ३७ ॥ ( युग्ममू )
