________________
३४४
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग १३ श्लो० २६-२७
स यतीनां पतिः स्वामी सूरिः मेदिनीनाम पुरं मेडताख्यनगरं बभाज शिश्राय । किं कृत्वा । ग्रामा लघुपुराणि संनिवेशा वा, क्षमाभृतः पर्वताः वेलकसत्कगिरयः । तत्र हि सर्वेषां शैलानां 'वलो' इति नाम प्रसिद्धम् । वनानि काननानि, देशाः सामन्तानां राज्ञां मण्डलाः, दुर्गा विषमभूमयः कोट्टा वा, तानुल्लच्यातिक्रम्य । किंभूतान् । दुर्लङध्या दुःखेन लोयितुं शक्या भुवो भूमयो येषाम् । क इव । वृषाङ्क इव । यथा ऋषभदेवो ग्रामाधानुल्लङ्घय तक्षशिलां बाहुबलिनगरी भजति स्म । अधुना तु म्लेच्छाश्रितत्वेन तस्या 'मक्का' इति नाम प्रसिद्ध श्रूयते ॥
શ્લેકાર્થ
જેમ ભગવાન શ્રેષભદેવ અનેક ગામ, નગરનું ઉલ્લંઘન કરીને તક્ષશિલા નગરીમાં પધાર્યા હતા, તેમ આચાર્યદેવ અનેક ગામ, નગર, પર્વત, કેટ આદિ દુર્લક્ષ્ય ભૂમિનું ઉલ્લંઘન કરીને મેડતા નામના નગરમાં પધાર્યા, ૨૬
मरुस्थलीविक्रमनागपूर्वपुरीयभव्यभगवा निहत्य । वैताढयशैलोत्तरदक्षिणाख्यश्रेणीनभोगैरिव स प्रणेमे ॥ २७ ॥
मरुषु सा स्थली वालुकाशैलमालाकुलस्थलप्रदेशे यविक्रमनगरं 'वीकानेर' इति नाम पुरम, तथा नागमिति पदं पूर्व यत्र तादृक्पुरं नागोर' इति प्रसिद्धम्, तयोविक्रमपुरनामपरयोः संबन्धिभिभव्यैः संधैरिह मेडतानगरे एत्यागत्य भगवान् सूरिः प्रणेमे नमः श्चके । कैरिव । नभोगैरिव । यथा भरतार्धविभजनजनकवताढयनाम्नः शैलस्य दश योजनानि भूमेरूचं गमने दशदश योजनपृथुला प्रथममेखला तस्यामुत्तरा तथा दक्षिणा इति नानी ययोस्तादृशे श्रेण्यौ तयोरुत्तरुदक्षिणश्रेण्योर्नभसि गगनमण्डले विद्याबलेन गच्छन्ति प्रचलन्तीति नभोगा विद्याधरखेरास्तै गवांम्तीर्थकरः प्रणम्यते ॥
શ્લેકાર્થ
જેમ વૈતાઢય પર્વતની ઉત્તર અને દક્ષિણ શ્રેણીના વિદ્યાધરએ જિનેશ્વર ભગવંતને નમસ્કાર કર્યા હતા, તેમ મરુસ્થલી-મારવાડનાં બિકાનેર અને નાગેર આદિ ગામના સંઘએ આવીને આચાર્યદેવને નમસ્કાર કર્યા ! ૨૭ છે
