________________
सर्ग १३ श्लो० २४-२६]
हीरसौभाग्यम्
पुरवास्तव्य आसीत्, अपरस्तु सौजातः । सोऽस्य हीरसूरेः यत् आउआभिधानपुर तस्मिन् प्रवेशे पादावधारणप्रस्तावे पीरोजिकाभिः पीरोजपातिसाहिना स्वनाम्ना कारिताभिः पीरोजिका इति नामनाणकविशेणैः प्रभावना लघुवृद्धप्रतिजनप्रदान सैवादौ धुरि यस्य तादृशमुत्सव चके कृतवान् । मरुदेशेष्वेव प्रसिद्धाः पीरोजिकास्ता ददावित्यर्थः ।।
શ્લોકાઈ
આઉઆ” નામના નગરને સ્વામી “તાહ” નામને શ્રેષ્ઠિ જાણે બીજે જગડુ શાહ હતા ! તેણે પિતાના નગરમાં આચાર્ય દેવના પ્રવેશ મહત્સવમાં પીરેજિકા (પીરોજ નામના બાદશાહે પિતાના નામથી કરાવેલાં નાણાં) નામના નાણાંથી प्रभावना ४२१. ॥ २४ ॥
प्राप्यानुशास्ति प्रभुतॊऽशुलक्ष्मी पर्वात्यवाञ्चन्द्रमसेव भानोः । कल्याणचश्चद्विजयाभिधानोपाध्यायचन्द्रेण ततो न्यवति ॥ २५॥
कल्याणेन चञ्चद्राजमान विजय इत्यभिधान यस्य तादृशेनोपाध्यायेषु शक्रेण पुरंदरेण तत आउआरामान्यवर्ति पश्चाद्वलितम् । कल्याणविजयोपाध्यायः पश्चाद्वलते स्मेत्यर्थः । किं कृत्वा । प्रभुतः श्रीहीरसूरेरनुशास्तिमाज्ञां शिक्षां च प्राप्य लब्ध्वा । केनेव । चन्द्रमसेव । यथा चन्द्रेण भानोर्भास्करात्सकाशादशलक्ष्मी ज्योतिःश्रियंसं प्राप्य पर्वात्ययादमावास्याविरामान्निवृत्यते ॥
શ્લોકાર્થ
જેમ ચન્દ્ર સૂર્ય પાસેથી જાતિ પ્રાપ્ત કરી અમાવાસ્યાથી વિરામ પામે છે, તેમ કલ્યાણ નામ મનહર કલ્યાણ વિજ્યજી ઉપાધ્યાય, આચાર્ય દેવની આજ્ઞા પામીને આઉઆ નગરથી પાછા ફર્યા. ૨૫
ग्रामक्षमाभृवनदेशदुगानुल्लङ्घ्य दुर्लध्यभुवो बभाज । स मेदिनीनाम पुरं यतीनां पतिर्यथा तक्षशिलां वृषाङ्कः ॥ २६ ॥
