________________
सर्ग १३ श्लो० ७-८]
हीरसौभाग्यम्
३३३
पुरीन्द्रः श्रीरोहिणीपुरीपुरंदरः सुरत्राणनामा भूमान पुरे स्वश्रीरोहिणीनगरे हीरविजयव्रतीन्द्रस्य महामह प्रतिगृहापणादिषु ध्वजबन्धनादिममतिशायिनमुत्सव कारयति स्म । क इव । चक्रीव । यथा चक्रवर्ती प्रथमोत्पन्नस्य चक्रस्य रथाङ्गरत्नस्य महोत्सव निर्मापयति । किंभूतस्य सूरेश्चक्रस्य च । आलेख्य चित्र' शेषमवशिष्टं यस्य तादृशः कृतः निहितः कामः कंदर्परूपो दस्युः शत्रुर्येन । पक्षे नामशेषीकृता व्यापादिताः काममतिशयेन शिरश्छेदादिना वैरिणो येन । पुनः किंभूतस्य । महीमहेन्द्रः पृथ्वीपुरंदरैः महाराजैर्भाविनि भूतोपचारे उपास्यमानस्य चक्रप्रभावादेव चक्री सेव्यते । अतो मुख्यवृत्त्या चक्रमेव सेव्यम् ॥
લેકાર્થ
જેણે શત્રુઓને નામશેષ કરી નાખ્યા છે અને મુગટબધ્ધ રાજાઓ જેની સેવા કરે છે, તે ચક્રવત જેમ ચક્રરત્નને મહત્સવપૂર્વક નગરપ્રવેશ કરાવે તેમ જેમણે કામરૂપી શત્રુને નામશેષ કરી નાખ્યા છે, અને જેઓ રાજા-મહારાજાઓ વડે સેવાય છે, એવા આચાર્ય દેવને સુરત્રાણ રાજાએ મહોત્સવ પૂર્વક નગરપ્રવેશ ४२।०या. ॥ ७ ॥
दिदृक्षुरेतन्महिमानमभ्रसरित्सहस्र दधती सुखानाम् । यत्रागता किं सितकेतुकाया पुरी स तां सरिरलंचकार ।। ८॥
सरिस्तां सुरत्राणनृपनिर्मापितानेकमहोत्सवबहला शिवपुरीनाम्नीं नगरीमलंचकार विभूषयामास । तां काम् । यत्र श्रीरोहिण्यामेतस्य जगज्जनमानस्य हीरविजयसरेमहिमान स्वाभाविकमाहात्म्यम् । अथ वा सुरत्राणधरित्रीसुत्रामनिर्मापितानन्यमहोत्सवादिगरिमाणं दिक्षुर्दष्टुमिच्छुर्विलोकयितुमाकाङ्कन्ती सती । अत एव मुखानां पयःप्रवाहरुपवक्राणां सहस्र दशशतीं दधती बिभ्रती । सहस्रमुखी गङ्गेति जनप्रसिद्धः । उत्प्रेक्ष्यतेसितानामुज्ज्वलानां केतूनां ध्वजानां कायाः शरीराणि यस्यास्तादृशी अभ्रसरिद्वगनापगा समागता ॥
શ્લોકાઈ
સુરત્રાણ રાજા દ્વારા કરાયેલા મહત્સવપૂર્વક આચાર્ય મહારાજે સિરોહી નગરીને અલંકૃત કરી, જાણે પાણીના પ્રવાહપ હજાર મુખ ધારણ કરતી અને પ્રાસાદો ઉપર
