________________
३३२
हीरसौभाग्यम्
[सर्ग १३ श्लो० ५-७
त्यर्थः । मुनीन्दोः सरेरागमनं समवसरणम् । पादावधारणमित्यर्थः । निपीय सादरं श्रुत्वा संमदेनानन्देन मेदुरः पुष्टः अभूद्बभूव । क इव । नभोम्बुप इव । यथा चातकः कलापिनां मयूराणां केकाभिः केकाभिधानध्वनिभिः । मयूरवाक् केका इत्युच्यते । अम्बुदस्य मेघस्य आगमन श्रुत्वा प्रमोदोपचिततनुर्भवति ॥
શ્લોકાથ
જેમ ચાતક, મયૂરાના શબ્દો વડે મેઘનું આગમન જાણીને હર્ષિત થાય, તેમ શિવપુરી (સિહી) નગરીને “સુરત્રાણ” નામને રાજા લેકનાં મુખે આચાર્યદેવનું આગમન સાંભળીને અત્યંત હર્ષિત થયે. . ૫ |
भक्त्या सुरत्राणनृपोऽभिगम्य वेत्रीव दण्डं दधदग्नगामी । प्रवेशयामास पुरी स सूरि पुराङ्गनागीतयशःप्रशस्तिम् ॥६॥
स पूर्ववृत्तप्रोक्तः सुरत्राणाभिधानो नृपोऽर्बुदचलाधिपतिर्भक्त्या सेवासक्त्या अभिगम्य संमुखमागत्य सूरिं श्रीरोहिणी नगरी प्रवेशयामास । शिवपुरीमध्ये आनिनायेत्यर्थः। ण्यन्तत्वात्कर्मद्वयम् । किंभूतः सः । पुरः सरेरग्रे गच्छतीति इत्येवंशीलः । पुनः किं कुर्वन् । दण्डं वेत्रं दधद्विभ्राणः । क इव । वेत्रीव । यथा दौवारिकः प्रतीहारः वेत्रयष्टिं करे दधानः पुरो गच्छति । किंभूतः सरिः । पुराङ्गनाभिः श्रीरोहिणीनगरीनागरी भिर्गीता गानगोचरीकृता यशसां कीर्तीनां प्रशस्तयो विविधा अवदाता यस्य ॥
કાર્ય
જેમ પ્રતિહારી દંડ ધારણ કરીને રાજાની આગળ ચાલે તેમ સુરત્રાણ રાજા આચાર્યશ્રીની સન્મુખ આવીને ભકિતપૂર્વક દંડને ધારણ કરીને આગળ ચાલતે હતે. નગરની લલનાઓ જેમના યશની પ્રશસ્તિ ગાઈ રહી છે, તેવા આચાર્ય દેવને शिवपुरीमा प्रवेश-मास ४२।०या. ॥ ६॥
।
आलेख्यशेषीकृतकामदस्योरुपास्योमानस्य महीमहेन्द्रैः । चक्रीव चक्रस्य पुरे पुरीन्द्रो महामहं कारयति स्म सरिः ॥ ७ ॥
