________________
३२६
[ सर्ग १२ श्लो ० १२६-१२७
सौभाग्यम्
नमनेन मुनीशिता परेष्वपि चैत्येषु जिनेन्द्रसंततेः । कामयितेव संमदं दधते स्माधिगमेन शेवधेः ॥ १२६ ॥
मुनीनां यतीनामीशिता पतिः सूरिः परेष्वपि देवलपाटकवर्तिष्वपि अन्येषु प्रासा - देषु जिनेन्द्रसंततेः भगवत्प्रतिमापङ्क्तेर्नमनेन प्रणामकरणेन संमदं हर्ष दधते विधत्ते स्म । 'दधि धारणे' केवलमात्मनेपदी धातुः । क इव । धनकामयितेव यथा द्रव्याभिलाषुकः पुमान् शेवधेनिंघानस्याधिगमेन प्राप्त्या प्रसाद दधाति ॥
Àાકા
જેમ નિધનના અભિલાષી પુરૂષ નિધાનને પામીને હર્ષિત બને તેમ હીરવિજયસૂરિ દેલવાડાનાં ખીજા પણ જિનમદિરામાં રહેલાં જિનખિ એને નમસ્કાર કરીને हर्षित मन्येो ॥ १२६ ॥
चौलुक्यचैत्यं विधृतामृतश्रि धर्मप्रपास्थानमिवैष मार्गे ।
नत्वा मुनीन्द्रोऽचलदुर्गमध्ये चतुर्मुखे नाभिसुतं व्यनंसीत् ॥ १२७ ॥
एष मुनीन्द्रः । अचलो नामा यो दुर्गः कोट्टस्तस्य मध्ये चतुर्मुखे प्रासादे नाभिसुतम् ऋषभदेव व्यनंसीत् विशेषेण नव्यस्तुतिपञ्चाङ्गी भूलगनपूर्वकं नमति स्म । किं कृत्वा । देवलपाटकादलदुर्गागमनाध्वनि चौलुक्यस्य कुमारपाल भूपालस्य चैत्य' प्रासाद नत्वा अर्थात्तत्रार्हन्त ं प्रणम्य । उत्प्रेक्ष्यते – चौलुक्यचैत्थं धर्मप्रपास्थानमित्र धर्मस्य पानीयशालागृहमिव । लौकिके व्यवहारे धर्मार्थमार्गश्रमश्रान्तपिपासिपथिक निर्वृत्यर्थं मार्गे प्रपा कार्यते । किंलक्षणेन । विधृता आश्रिता अमृतवदुज्ज्वला श्रीः शोभा येन । अथवा विधृता स्वस्मिन्नानीय रक्षिता अमृतश्रीर्मोक्षलक्ष्मीर्येन । प्रपापि धृता आलम्बिता अमृतानां कुसुमैलाकर्पूरादिवासितजलानां प्रागुक्तसलिलैर्वा श्रीः सुषमा येन ।
શ્લેાકાથ
કરનાર
દેવકુલ પત્તન (દેલવાડા) થી અચલગઢ જતાં રસ્તામાં, લક્ષ્મીને ધારણ જાણે ધર્માંની પરખ ન ાય તેવા કુમારપાલ મહારાજાના ચૈત્યને નમસ્કાર पुरीने, આચાર્ય અચલગઢની મધ્યમાં આવેલા ચતુર્મુખ પ્રાસાદમાં શ્રીઋષભદેવ સ્વામીને નમસ્કાર કર્યાં. ॥ ૧૨૭
