________________
३२२
हीरसौभाग्यम् [सर्ग १२ श्लो० ११८-११९
सुरसिन्धौ निमज्ज्य यथेच्छ जलक्रीडादि निर्माय स्वशरीरादपास्तच प्राधातादिना विलग्न रजो येन तादृग्विधो गङ्गाप्रवाहाद्वहिनिरेति । देवगजानां तु रजोलगभावात् वैरिदमनत्वाज्जम्भद्विषत्तुल्यो राजा 'भूस्तम्भभिदः' इति पाठो वा । भूमेरिन्द्रस्तस्य पट्टहस्ती मन्दाकिन्यां क्रीडित्वा स्ववपुर्विलग्न रजोऽपास्य बहिर्विनिःसरतीत्यर्थः॥
શ્લેકાર્થ
જેમ ઈન્દ્રને ઐરાવણ હથી વેચ્છાપૂર્વક ગંગા નદીમાં જલક્રીડા કરી શરીરે લાગેલી રજને દૂર કરી બહાર નીકળે તેમ સમસ્ત પ્રકારે અશુભ કર્મોને દૂર કરનારા આચાર્ય ભગવદર્શનથી ઉત્પન્ન થયેલા આનંદરૂપી ગંગાજલમાં નાન કરી જિનમંદિરમાંથી બહાર પધાર્યા. મેં ૧૧૮
पिण्डीभवद्भूभृति वस्तुपालयशः किमालोक्य परं विहारम् । तस्मिन्नलीव स्मितपुण्डरीके श्रेयोरसं संस्पृहयन्विवेश ॥ ११९ ॥
सरिस्तस्मिन्विहारे विवेश प्रविष्टः । क इव । अलीव । यथा भ्रमरो विशिष्टे प्रवेत सरोजे मध्ये प्रविशति । किं कुर्वन् सरिः । संस्पृहयन् वाञ्छन् । कम् । श्रेयो मोक्षस्तस्य रसमास्वादम् । 'रसः स्वादे जले वीर्य श्रृङ्गारादौ विषे ह्रदे । बोले रागे देहधातौ तिक्तादौ पारदेऽपि च ॥' इत्यनेकार्थः । भृङ्गोऽपि स्वश्रेयःकारिणं पुष्टिविधायिन स्वशरीरो पचये परम मङ्गलमेव । 'मकरन्द रसो मधु । मकरन्दोऽमरन्दश्च' इति हैम्याम् । काङ्गन् । किं कृत्वा परमन्यं विमलवसतेरपेक्षया विहार जिनसम आलोक्य समीक्ष्य । उत्प्रेक्ष्यतेभूभृति अर्बुदाचले पिण्डीभवप्तिण्डाकार संपद्यमान वस्तुपालनाम्नो मन्त्रिणो यशः किं मूर्तिमती कीर्ति रिव ॥
શ્લેકાર્થ
જેમ રસને લુપી ભ્રમર વિકસ્વર પુંડરીક (શ્વેત કમલ) માં પ્રવેશ કરે તેમ મિક્ષરસની પૃહા કરતાં આચાર્યો વસ્તુપાલ મંત્રીને વિહાર (જિનમંદિર) જોઈને તેમાં પ્રવેશ કર્યો. અબ્દપર્વત ઉપર તે મંદિર જાણે વસ્તુપાલ મંત્રીને પિંડ રૂપે બનેલે મૂર્તિમંત યશન હોય ! ૧૧૯
