Page Text
________________
२८६
aritभाग्यम् [ सर्ग १२ श्लो० ५९-५९
कुन्दरुंनीलकण्ठः पुनश्चन्द्रचूडः शिवः सिंहयानाङ्कितः । वात वेल्लल्लताक्लृप्तलास्यः सरिद्योऽनुयातीव दिग्वाससं किं दिवा ॥ ५९ ॥
योऽर्बुदगिरिः दिवा दिवसं दिश आशा एव वासांसि वस्त्राणि यस्यासौ दिग्वासा ईश्वरः तमनुयात्यनुकरोति सदृशीभवतीव । 'दिक्कृत्तिवासा भवनीललोहितौ' इति है - म्याम् । द्वापि विशिनष्टि - किंलक्षणः । कुन्दानां विकसितकुसुमसंततिसितीकृत मुचकुन्दद्रुमाणां रुक् कान्तिर्यत्र । पक्षे कुन्दवदुज्ज्वला रुक् कायकान्तिर्यस्य । पुनः किंभूतः । नीरमुग्भिः उन्नमन्नीरदैः कृत्वा नीलः श्यामलीभूतः कण्ठः उपत्यकाभागः शिरः शिखरादधस्तनप्रदेशो यस्य । पक्षे मेघवन्नीलः विषविषमानल ज्वालाज्वलितत्वात्कालः कण्ठो गलं यस्य । ‘दधदभ्बुदनीलकण्ठताम्' इति नैषधे । अर्थः पूर्ववत् । पुनः किंभूतः । चन्द्रो विधुरत्युचैस्तरत्वात् चूडायामग्रभागे अभ्रंकषशिखरोपरितनप्रदेशे यस्य । पक्षे चूडायां जटाजूटे यस्य पुनः किंभूतः । शिवो निरुपद्रवः परैर्ग्रहीतुमशक्यः शिवनामा च । पुनः किंलक्षणः । सिंहानां केसरिणां यानानि गमनागमनानि तैरङ्कितः कलितः । पक्षे सिंहयानया पार्वत्या अतिचिह्नितः । तस्या अर्धाङ्गत्वात् । 'प्रसह्य चेतो हरतोऽर्धशंभो:' इति नैषधे । अर्धशंमोरीश्वरस्य शरीरार्धघटनया इत्यर्धशंभुः । पुनः किंभूतः । वातैः पवनैः वेल्लन्त्यश्चश्ञ्चलीभवन्त्यो या लताः वल्लयस्ता मिस्तद्वद्वा क्लृप्ती लास्यं नाटकं येन । महानटत्वान्नट्यप्रियत्वाच्च । पुनः किंभूतः । सरिन्निझं ररूपा अत्युज्ज्वलत्वात्स्वः सरिद्गङ्गा यस्य । पक्षे निर्झर - तुल्याः गिरीशत्वात् गिरीशो हिमाद्रिरपि । तत्र निर्झररूपैव गता यत्र । अथवा सरति गच्छति विस्तरतीत्येवंशीला व्यवस्थित विकल्पत्वाद्दीर्घत्वाभावस्तादृशी नित्यवाहिनी स्वर्वाहिनी यस्मिन् । तथा शैलोऽपि अत्युच्चत्वादतिविस्तारत्वात्पातालमूलत्वाच्च दिग्वासा दशसु दिक्षु वासो वसनं अथवा दशापि दिशो वासांसि वस्त्राणि यस्य सः । 'शिरःस्वःसरित' इति वा पाठः । तत्र शिरसि अत्युच्चस्तरत्वान्मस्तके स्वः सरित् गगनगङ्गा यस्य । तथा च वस्तुपालवसतिप्रशस्तावर्बुदाद्रिवर्णने - ' मन्दाकिनी घनजटे दधदुत्तमाङ्गे' इति ॥
શ્લેાકાથ
અબુદગિરિ દિવસે ઈશ્વર (શંકર) નું અનુકરણ કરતા હતા. પર્યંત વિકસિત મચકુંદ પુષ્પાની કાંતિવાળા છે. ઈશ્વર વિકસિત મચકુર્દ પુષ્પસમાન શરીરની ઉજજવલ ક્રાંતિવાળા છે. પત-મેઘાથી જેના શિખર ઉપરના ભાગ શ્યામ અનેલેા છે. વિષપાન કરવાથી ઈશ્વરના કંઠે શ્યામ અનેલા છે. પવતના શિખરપર ચૂડામણિ રૂપે ચંદ્ર રહેલે છે. ઈશ્વરે પેાતાની જટામાં ચંદ્રને ધારણ કરેલેા છે. પવત-નિરૂપદ્રવી સ્થાનવાળા છે ઈશ્વર શિવ એવા નામ વાળા છે.પવ તમાં કેશરી સિ હાનું ગમના ગમન છે ઈશ્ર્વર સિંહૈયાના એટલે કે
| SR No. | 005968 |
| Book Title | Heersaubhagya Mahakavyam Part 02 |
| Original Sutra Author | Devvimal Gani |
| Author | Sulochanashreeji |
| Publisher | Kantilal Chimanlal Shah |
| Publication Year | 1977 |
| Total Pages | 482 |
| Language | Gujarati, Sanskrit |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 9 MB |