________________
सर्ग ११ श्लो. ४०-४१ ]
हीरसौभाग्यम्
मञ्जुसिञ्जानमञ्जीरविस्फूर्जितैः स्पर्धमाना ध्वनद्भिर्मरालैरिव । केलिवातायुपोतान्कचित्कुर्वतीर्गीतिभिर्योगिवद्धयानलीनानिव ॥ ४०॥
पुनरुत्प्रेक्ष्यते-मञ्जूनि मनोहराणि सञ्जोनानि रणज्झणिति शब्दायमानानि मञ्जीराणि नूपुराणि तेषां विस्फूर्जितैविलसितैः कृत्वा ध्वनद्भिर्मुदुमदकलरौप्यघनघर्घरीकरचिरस्वरं विरचयद्भिर्मरालैः राजहंसः सार्ध स्पर्धमाना इव स्पर्धा कुर्वाणा इव । क्वचि. त्कुत्रापि स्थाने केलये क्रीडाकृते समानीय रक्षितान वातायुपोतान सारङ्गशावान गीतिभिकिन्दमञ्जरीपुजास्वादनेद्धिटिनीकुष्ककुहरप्रेजल्लानाोस्खलितपरभृतप्रपञ्चितपञ्चमरागविरागीकरणप्रवणस्वपाणिवीणाक्वणनानुगुणप्रगुणितामितस्फीतगीतः कृत्वा काश्चन योगिवद्यौगीन्द्रानिव ध्याने प्रणिध्याने मधुरगानाकर्णने च लीनान्निश्चलाङ्गान् कुर्वतीः ॥
કાથ મનહર રણઝણ અવાજ કરતા ઝાંઝરના ઝણકારથી જાણે તે જિલ્લા સ્ત્રીઓ રાજસંસની ગતિ સાથે સ્પર્ધા કરતી ન હોય, તેવી શેભે છે. વળી કેટલીક સ્ત્રીઓ ક્રીડા કરવા માટે પાળેલા મૃગશિશુઓને મધુરસ્વરે ગાઈને ગિની જેમ જાણે ધ્યાનમગ્નनिश्चत ती न डाय ! ॥ ४०॥
स्वीयरूपश्रिया मानमातन्बतीः प्रेक्ष्यमाणा मुहुः स्मेरदम्भोरुहम् । भूषयाहं विशिष्ये किमेतद्गृहा श्रीरुतेतीव चित्ते विजिज्ञासया ॥ ४१ ॥
.. पुनः काश्चितिक कुर्वाणाः । मुहुर्वारंवारं स्मेरदम्भोरुहं विनिद्रत्कमल प्रेक्ष्यमाणाः पश्यन्तीः । उत्प्रेक्ष्यते-चित्ते स्वमानसे इत्यमुना प्रकारेण विजिज्ञासया विशेषप्रकारेणावबोदधुमिच्छया । इति किम् । भूषया वपुःश्रिय कृत्वा अहं विशिष्ये विशेषा भवामि । उताथ वा एतस्मिन्स्मेदरम्भोरुहे गृहमावासो यस्यास्तादृशी श्रीलक्ष्मीदेवी विशिष्यते । 'कथं च स देशः स्वर्गाद्विशिष्यते न' इति चम्पूकथायाम् । विशिष्टो भवति स्म यः ॥
લોકાર્થ
પિતાના રૂપની શોભાથી અહંકાર ધારણ કરતી કેઈ ભિલસ્ત્રી વારંવાર વિકર કમલને જોતી હતી, તે જાણે આ પ્રકારની વિશેષ જિજ્ઞાસાથી જોતી ન હોય કે હું
